Τα κάλαντα του SOSτε το Νερό όπως τραγουδήθηκαν σήμερα στο κέντρο της πόλης με τη βοήθεια του Κρουστόφωνου.
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Τα Κάλαντα του SOSτε το Νερό
Τα κάλαντα του SOSτε το Νερό όπως τραγουδήθηκαν σήμερα στο κέντρο της πόλης με τη βοήθεια του Κρουστόφωνου.
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013
Αύριο λέμε τα Καλάντα του Νερού
Αύριο 31/12/2013 στις 12:00 στη συμβολή Τσιμισκή και Π.Π. Γερμανού
το SOSτε το Νερό τραγουδάει μαζί με το ΚΡΟΥΣΤΟΦΩΝΟ τα ΚΑΛΑΝΤΑ για το ΝΕΡΟ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!!
το SOSτε το Νερό τραγουδάει μαζί με το ΚΡΟΥΣΤΟΦΩΝΟ τα ΚΑΛΑΝΤΑ για το ΝΕΡΟ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!!
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013
Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013
SOSτε το Νερό - Συνέντευξη Τύπου (18-12-13)
Την απόφασή τους να επισκεφθούν όλους τους βουλευτές της Θεσσαλονίκης,
αλλά και τις τοπικές αρχές της πόλης και να απαιτήσουν την ξεκάθαρη θέση
τους σχετικά με το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, αλλά και να
ασκήσουν πιέσεις προκειμένου έστω και άτυπα να διενεργηθεί σχετικό
δημοψήφισμα, γνωστοποίησαν σε σημερινή τους συνέντευξη τύπου μέλη του
συντονιστικού Πολιτών και Φορέων «SOSτε το νερό» στην αίθουσα της Ένωσης
Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας - Θράκης.
SOSτε το ΝΕΡΟ!
Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα!
Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, δεν δεχόμαστε την ιδιωτικοποίηση του!
ΟΛΟΙ μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, δεν δεχόμαστε την ιδιωτικοποίηση του!
ΟΛΟΙ μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013
Ανοιχτή Συνέλευση Συντονιστικού
Την Πέμπτη στις 7 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συνεδρίαση του Συντονιστικού SOSτε το νερό, στις 18.00 στο Εργατικο Κέντρο Θεσσαλονίκης.
Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013
Συνέλευση του Ανοιχτού Συντονιστικού SOSτε το νερό
Συνεδριαση του Ανοιχτού Συντονιστικου φορεων και πολιτων SOSTE ΤΟ ΝΕΡΟ, την Τριτη 15 Οκτωβριου 2013, ωρα 6.30 το απογευμα (18.30), στο ισογειο του δημαρχιακου μεγαρου Θεσσαλονικης (κυλικειο).
Θεματα:
1. Εκδηλωση το νερο ως κοινο αγαθο, απο την θεωρια στην πραξη, Δευτερα 21/10
2. Ενημερωση για τις εξελιξεις μεχρι σημερα
3. Προγραμματισμος επομενης περιοδου
Να ειμαστε ολες και ολοι εκει!
Θεματα:
1. Εκδηλωση το νερο ως κοινο αγαθο, απο την θεωρια στην πραξη, Δευτερα 21/10
2. Ενημερωση για τις εξελιξεις μεχρι σημερα
3. Προγραμματισμος επομενης περιοδου
Να ειμαστε ολες και ολοι εκει!
Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013
Εκδήλωση "Το νερό ως κοινό αγαθό: Από την θεωρία στην πράξη"
Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και το Συντονιστικό Πολιτών & Φορέων «SOSτε το Νερό» διοργανώνουν εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού με θέμα:ΤΟ ΝΕΡΟ ΩΣ ΚΟΙΝΟ ΑΓΑΘΟ: ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013, 7:00μμ
ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ-Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων
Ομιλητές:
ANNE LE STRAT, αντιδήμαρχος Παρισιού, Πρόεδρος της "Eau de Paris"
OSMAN ÖZGÜVEN, δήμαρχος Δικελί (Τουρκία)
Σε όλη την Ελλάδα επιτροπές και πρωτοβουλίες πολιτών δραστηριοποιούνται, δικτυώνονται, ενημερώνουν και αντιπαλεύουν την ιδιωτικοποίηση του νερού και τη σχεδιαζόμενη πώληση των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης, της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ. Οι δύο φορείς που συνδιοργανώνουν την εν λόγω εκδήλωση αποτελούν μέρος αυτού του κινήματος και μέχρι σήμερα έχουν διοργανώσει πλήθος εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών με αντικείμενο τις συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων του νερού και την ιδιαίτερη φύση του ως κοινού αγαθού.
Στόχος της προσεχούς εκδήλωσης είναι, μέσα από την παρουσίαση συγκεκριμένων εμβληματικών εγχειρημάτων (Παρίσι και Δικελί), να διευρύνουμε την συζήτηση και την τεκμηρίωση για την προοδευτική, κοινωνικά δίκαιη και οικολογική διαχείριση του νερού υπό δημόσιο έλεγχο, απορρίπτοντας τους μύθους που καλλιεργούν οι θιασώτες της ιδιωτικοποίησης των κοινών αγαθών.
Η ANNE LE STRAT, αντιδήμαρχος του Παρισιού, που παρακολούθησε και πρωτοστάτησε στο ζήτημα της ανάκτησης από το δήμο της εταιρείας ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας, θα μας μιλήσει για την Eau de Paris· τον τρόπο λειτουργίας της, τη δομή της και τα ιδιαίτερα ζητήματα που προκύπτουν τόσο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, όσο και συμμετοχής των εργαζομένων και των πολιτών στο σχετικό εγχείρημα. Επιπλέον θα αναφερθεί στις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης, που έγιναν αφόρητες, οδηγώντας στην επαναφορά της εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο.
Ο OSMAN ÖZGÜVEN είναι δήμαρχος του Δικελί (Τουρκία) και θα αναφερθεί στην εμπειρία εφαρμογής ενός ιδιαίτερου συστήματος τιμολόγησης του νερού που ανταποκρίνεται στην ιδιαιτερότητά του ως κοινού αγαθού, καθώς και στον επανασχεδιασμό της εταιρείας ύδρευσης που απαιτήθηκε για κάτι τέτοιο. Μεταξύ άλλων, δέκα κυβικά μέτρα νερού το μήνα παρέχονται δωρεάν σε άπορους δημότες, ενώ όποιος υπερβαίνει αυτό το όριο χρεώνεται κανονικά για το σύνολο της κατανάλωσής του. Κοινωνικά υπεύθυνες πρακτικές εφαρμόζονται στον ίδιο δήμο και σε άλλους τομείς (φροντίδα υγείας με χαμηλό κόστος, δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες και ψωμί σε τιμή κόστους). Οι δημότες στέκονται στο πλευρό της δημοτικής αρχής, που διώκεται επί σειρά ετών εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει. Η περίπτωση του Δικελί αποδεικνύει ότι η ανεπάρκεια του θεσμικού πλαισίου προσπερνιέται όταν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση.
Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013
Ο χάρτης των αγώνων για το νερό σε όλο το κόσμο
Δείτε τον χάρτη των αγώνων για το νερό σε όλο τον κόσμο
Mapping of struggles and alternatives for Water as a Commons
http://www.fame2012.org/en/mapping-struggles-alternatives/
Επιστολή στην Hilary Wainwright
Since March 2013 a new initiative “SOSte to nero”
(Save the water and/or help for water, http://sostetonero.blogspo.com) is acting in the greater are of Thessaloniki. Many
local citizens’ initiatives, scientific organizations, political and ecological
groups, workers unions, municipalities and independent citizens are forming the
movement “SOSte to nero”.
“SOSte to nero” is a wide coalition against
privatization of water and is fitting to avoid the selling of EYATH (Thessaloniki
Water Supply & Sewerage SA) and to exclude EYATH from TAIPED (HRADF,
Hellenic Republic Asset Development Fund SA).
“SOS te to nero” called the municipalities of the
greater Thessaloniki area to organize local referendums, in order the people of
Thessaloniki express their own will, about the selling of EYATH. The process to
the local referendums will give the opportunity for the citizens of
Thessaloniki to be informed about the failure of privatization of water
worldwide.
Since these days, all the municipalities of the
greater Thessaloniki area have decided to organize local referendums. But,
although the greek low is allowing such local referendums, the necessary
presidential act is not yet published.
The present effort of the “SOSte to nero” is to
“press” local municipalities to organize the referendum, without waiting the
presidential act and already some of the mayors (among them the Mayor of
Thessaloniki, the central municipality) have announced their intent to organize
the referendum.
On the other hand, TAIPED is processing to the selling
of EYATP. After the end of the first step of the privatization process, where 4
investment groups expressed their interest to acquire a 51% stake in the share
capital of EYATH, two groups (Suez Environment-AKTOR-TERNA
and Mekorot-Αrison)are continuing,
awaiting the call of TAIPED to submit their offers.
At the end of July 2013, more than 130 organizations
(national, European and internationals) and Members of the European Parliament
addressed to the future buyers of EYATH and call them to withdraw their offers.
Some helps in the struggle against privatization of
water are the recent statements: (a) of the Commissioner M. Barnier, after the success of initiative “right2water”, that “…the best solution now appears to remove water from the
scope of the concessions directive”[1],
and (b) of the Commissioner O. Rehn that “The Commission recognises that water is a public
good which is vital to citizens and that the management of water resources is a
matter for MS, and therefore has a neutral position on the public or private
ownership of water resources”[2].
These statements are not
stopping the Greek Government to proceed for water privatization and only the
people’s resistance will cancel their plans. The effort against privatization of water will continue and “SOSte to
nero” is fatting to raise the matter as a main one which is crucial not only
for the public economic interest, but also as a matter of democracy.
When water supply and sewerage disposal are, privatized
and the common good, the water, is turn into profit and the citizens instead of
having access to it and participate to the management of water, are becoming
clients, then the people’s power is degraded and the democracy is withdrawn.
In “SOSte to nero” we say “We are the majority, but we
have to show it”.
ΥΠ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΒΟΛΙΒΙΑΣ Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, καλεσμένος της «SOSτε το Νερό»
Τον κίνδυνο να αυξηθεί κατακόρυφα η τιμή του νερού, αλλά και να υπάρξει κοινωνική αναταραχή, αν ιδιωτικοποιηθεί πλήρως η ΕΥΑΘ ΑΕ, διέβλεψε ο υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας, κ. Πάμπλο Σεζάρ Κανέντο, που μίλησε χθες βράδυ σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ώς τη Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη».
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Ο κ. Κανέντο επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη ύστερα από επιστολή που απέστειλε η κίνηση πολιτών «SOSτε το Νερό» προς τον πρόεδρο της Βολιβίας, κ. Έβο Μοράλες, ο οποίος δήλωσε ένθερμος υποστηρικτής του αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες το πρωί, στο στούντιο της ΕΡΤ3, ο κ. Κανέντο δήλωσε αλληλέγγυος στον αγώνα των εργαζομένων. Μάλιστα, ακούγοντας τα σχετικά με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τα μέλη τής «SOSτε το Νερό», υποστήριξε ότι «ήταν σαν να ξαναζούσα την ίδια ιστορία δεύτερη φορά», ευχόμενος η κατάληξη του αγώνα να είναι ίδια, όπως στη Βολιβία.
Για την ιστορία, το 2000 ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρεία νερού στην Κοτσαμπάμπα, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Βολιβίας. Η πολυεθνική Bechtel, που την αγόρασε, επέβαλε τετραπλασιασμό της τιμής του νερού, κάτι που για πολλούς σήμαινε ότι θα έπρεπε να δίνουν τον μισό τους μισθό για τον λογαριασμό του νερού! Όπως εξήγησε ο κ. Κανέντο, «ιδιωτικοποιήθηκαν ακόμη και οι υδροφόρες που μετέφεραν νερό στην ύπαιθρο, ακόμη και οι δεξαμενές συλλογής του βρόχινου νερού».
Οι πολίτες ξεσηκώθηκαν και καταγράφηκαν ταραχώδεις διαδηλώσεις, που κράτησαν δύο μήνες. Η κυβέρνηση της Βολιβίας ακύρωσε την ιδιωτικοποίηση χωρίς να αποζημιώσει καν την εταιρεία, που αποχώρησε από τη χώρα.
«Οργανωθείτε, αθροίστε δυνάμεις» συμβούλευσε ο κ. Κανέντο τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, δηλώνοντας ότι «ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια».
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Ο κ. Κανέντο επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη ύστερα από επιστολή που απέστειλε η κίνηση πολιτών «SOSτε το Νερό» προς τον πρόεδρο της Βολιβίας, κ. Έβο Μοράλες, ο οποίος δήλωσε ένθερμος υποστηρικτής του αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες το πρωί, στο στούντιο της ΕΡΤ3, ο κ. Κανέντο δήλωσε αλληλέγγυος στον αγώνα των εργαζομένων. Μάλιστα, ακούγοντας τα σχετικά με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τα μέλη τής «SOSτε το Νερό», υποστήριξε ότι «ήταν σαν να ξαναζούσα την ίδια ιστορία δεύτερη φορά», ευχόμενος η κατάληξη του αγώνα να είναι ίδια, όπως στη Βολιβία.
Για την ιστορία, το 2000 ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρεία νερού στην Κοτσαμπάμπα, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Βολιβίας. Η πολυεθνική Bechtel, που την αγόρασε, επέβαλε τετραπλασιασμό της τιμής του νερού, κάτι που για πολλούς σήμαινε ότι θα έπρεπε να δίνουν τον μισό τους μισθό για τον λογαριασμό του νερού! Όπως εξήγησε ο κ. Κανέντο, «ιδιωτικοποιήθηκαν ακόμη και οι υδροφόρες που μετέφεραν νερό στην ύπαιθρο, ακόμη και οι δεξαμενές συλλογής του βρόχινου νερού».
Οι πολίτες ξεσηκώθηκαν και καταγράφηκαν ταραχώδεις διαδηλώσεις, που κράτησαν δύο μήνες. Η κυβέρνηση της Βολιβίας ακύρωσε την ιδιωτικοποίηση χωρίς να αποζημιώσει καν την εταιρεία, που αποχώρησε από τη χώρα.
«Οργανωθείτε, αθροίστε δυνάμεις» συμβούλευσε ο κ. Κανέντο τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, δηλώνοντας ότι «ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια».
Ο άγνωστος πόλεμος του νερού στη Βολιβία και η ΕΥΑΘ
«Ο πόλεμος του νερού ήταν η αρχή μιας μεγάλης νύχτας που αντιμετώπισε τον φιλελευθερισμό και άλλαξε την ιστορία της χώρας μας». Με αυτά τα λόγια ο υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας Πάμπλο Σέζαρ Γκρουξ Κανέδο περιέγραψε την τρίμηνη μάχη που έδωσαν οι πολίτες της χώρας τους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, η οποία είχε ανθρώπινα θύματα.
Ο υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Εβο Μοράλες, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος της πρωτοβουλίας SOSτε το νερό, η οποία αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, μετέφερε την εμπειρία της χώρας του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Η διαχείριση του νερού στη Βολιβία εκχωρήθηκε σε ιδιώτη τον Γενάρη του 2000, αλλά ξαναπέρασε στο κράτος τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, έπειτα από τις έντονες αντιδράσεις του λαού και τις βίαιες συγκρούσεις με το στρατό.
Ενός λαού, μάλιστα, ο οποίος, όπως παραδέχτηκε ο κ. Κανέδο, δεν είχε κουλτούρα κινηματική. «Το νερό ήταν αφορμή. Είχε προηγηθεί η ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου και των μεταφορών, που ήταν σημαντικό πλήγμα για το λαό. Και μετά απλώσαμε τον αγώνα σε όλους τους τομείς», είπε χαρακτηριστικά.
Στη διάστημα της ιδιωτικοποίησης τα τιμολόγια του νερού αυξήθηκαν κατά 300% και πλέον, ενώ οι πολίτες απαγορευόταν ακόμη και να μαζέψουν νερό της βροχής. Το αποκορύφωμα του αγώνα ήταν ότι το νερό κατοχυρώθηκε ως δημόσιο αγαθό και μέσω του Συντάγματος το 2009.
Ο βολιβιανός υπουργός τόνισε πως το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, ως εκ τούτο το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, αλλά ανθρώπινο.
Πλέον, όπως ανέφερε, η διαχείριση του νερού στα μεγάλα αστικά κέντρα γίνεται κρατικά, στις μικρότερες πόλεις με κολεκτίβες, ενώ στις αγροτικές περιοχές με συνδυασμό των δύο τρόπων.
Πηγη: Τα Νέα
Ο υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Εβο Μοράλες, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος της πρωτοβουλίας SOSτε το νερό, η οποία αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, μετέφερε την εμπειρία της χώρας του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Η διαχείριση του νερού στη Βολιβία εκχωρήθηκε σε ιδιώτη τον Γενάρη του 2000, αλλά ξαναπέρασε στο κράτος τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, έπειτα από τις έντονες αντιδράσεις του λαού και τις βίαιες συγκρούσεις με το στρατό.
Ενός λαού, μάλιστα, ο οποίος, όπως παραδέχτηκε ο κ. Κανέδο, δεν είχε κουλτούρα κινηματική. «Το νερό ήταν αφορμή. Είχε προηγηθεί η ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου και των μεταφορών, που ήταν σημαντικό πλήγμα για το λαό. Και μετά απλώσαμε τον αγώνα σε όλους τους τομείς», είπε χαρακτηριστικά.
Στη διάστημα της ιδιωτικοποίησης τα τιμολόγια του νερού αυξήθηκαν κατά 300% και πλέον, ενώ οι πολίτες απαγορευόταν ακόμη και να μαζέψουν νερό της βροχής. Το αποκορύφωμα του αγώνα ήταν ότι το νερό κατοχυρώθηκε ως δημόσιο αγαθό και μέσω του Συντάγματος το 2009.
Ο βολιβιανός υπουργός τόνισε πως το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, ως εκ τούτο το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, αλλά ανθρώπινο.
Πλέον, όπως ανέφερε, η διαχείριση του νερού στα μεγάλα αστικά κέντρα γίνεται κρατικά, στις μικρότερες πόλεις με κολεκτίβες, ενώ στις αγροτικές περιοχές με συνδυασμό των δύο τρόπων.
Πηγη: Τα Νέα
Ο υπουργός της Βολιβίας λέει όχι στην πώληση της ΕΥΑΘ: «Ακόμη και το νερό της βροχής είχε μια τιμή»
Για το πως να μην πωληθεί η ΕΥΑΘ στους ιδιώτες μίλησε ο Υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας Pablo Cesar Groux Canedo, σήμερα το πρωί από το στούντιο της ΕΡΤ3 στη Λεωφόρο Στρατού, σε μια μέρα αφιερωμένη στο νερό. «Ακόμη και το νερό της βροχής είχε τιμή, όταν η ιδιωτική εταιρεία ανέλαβε το νερό, στη Βολιβία.
Οι εταιρείες έχουν μόνο ένα συμφέρον, το κέρδος» είπε ο υπουργός και τόνισε στην αρχή της συνέντευξης Τύπου πως ο ίδιος είναι υπουργός των πολιτισμών και όχι του υπουργείου πολιτισμού. Ακόμη, τόνισε πως χρειάζεται οργάνωση και αξιοπρέπεια από τη μεριά του λαού και όχι βια για να επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Επίσης δήλωσε πως στη Βολιβία υπήρξε κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά πόλεμος για το νερό. «΄Ένας πόλεμος με νεκρούς. Γυναίκες, παιδιά και άντρες όλοι βρέθηκαν στους δρόμους». Ο Υπουργός ήταν καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το νερό» και πρόκειται να μιλήσει και σήμερα το απόγευμα σε εκδήλωση με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη», στις 19.30, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
thousandnews.gr
Οι εταιρείες έχουν μόνο ένα συμφέρον, το κέρδος» είπε ο υπουργός και τόνισε στην αρχή της συνέντευξης Τύπου πως ο ίδιος είναι υπουργός των πολιτισμών και όχι του υπουργείου πολιτισμού. Ακόμη, τόνισε πως χρειάζεται οργάνωση και αξιοπρέπεια από τη μεριά του λαού και όχι βια για να επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Επίσης δήλωσε πως στη Βολιβία υπήρξε κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά πόλεμος για το νερό. «΄Ένας πόλεμος με νεκρούς. Γυναίκες, παιδιά και άντρες όλοι βρέθηκαν στους δρόμους». Ο Υπουργός ήταν καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το νερό» και πρόκειται να μιλήσει και σήμερα το απόγευμα σε εκδήλωση με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη», στις 19.30, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
thousandnews.gr
Ο Βολιβιανός υπουργός Πολιτισμών στη Θεσσαλονίκη: «Το νερό είναι δικό μας»
«El aqua es nuestra carajo» σημαίνει «Το νερό είναι δικό μας, γαμώτο». Και είναι το σύνθημα που δονούσε τους δρόμους της Κοτσαμπάμπα την άνοιξη του 2000 και που έγινε πλέον εθνικό, σημειώνει ο Υπουργός Πολιτισμών -και όχι Πολιτισμού- της Βολιβίας Pablo Cesar Groux Canedo, ο οποίος είναι καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το Νερό», σε μεγάλη εκδήλωση την Παρασκευή στις 19.30, αφιερωμένη στο επίμαχο θέμα, υπό τον τίτλο «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη».
Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP "Το σύνθημα - συνεχίζει- πέρασε ακόμα και τα παιδικά τραγούδια της χώρας, ενώ ... "νερό" - "δηλαδή ζωή" - Yakou/ Ιάκου (νερό στη γλώσσα της φυλής των Κέτσουα) είναι το πλέον συνηθισμένο όνομα που δίνουν στα παιδιά που γεννιούνται μετά τον "πόλεμο του νερού" στη Βολιβία, διευκρινίζει ο Κανέντο.
"Το νερό ήταν η αφορμή. Ο 'πόλεμος για το νερό' (όπως καθιερώθηκε διεθνώς να ονομάζεται πλέον η νικηφόρα τελικά επανάσταση των δρόμων από το λαό της Βολιβίας, στις αρχές του 2000, όταν η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αποφάσισε σειρά ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων αγαθών, όπως το νερό, ήταν η αρχή της μεγάλης νύχτας του νεοφιλελευρισμού" τόνισε ο υπουργός Πολιτισμών της Βολιβίας. "Ο πόλεμος για το νερό ήταν η αρχή του εκδημοκρατισμού της χώρας, ήταν η αφορμή ωστε ο λαός της Βολιβίας να συνειδητοποιήσει την αποδοτικότητα των κινημάτων και της συσπείρωσής του. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα - το 2009 - η Βολιβία απέκτησε το πρώτο στην ιστορία της Σύνταγμα, με απευθείας ψήφο από τον λαό" επεσήμανε.
"Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι η ίδια η ζωή. Το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι ανθρώπινο. Δεν μπορώ να έχω γνώμη για τα εσωτερικά της οποιασδήποτε χώρας και τον τρόπο που θα τα ρυθμίσει. Είναι, όμως, απαραίτητο να παραδοθεί το δικαίωμα αυτό στην κοινωνία. Η ζωή δεν μπορεί να ειναι εμπορεύσιμη" σχολίασε ο Βολιβιανός υπουργός, όταν κλήθηκε να μεταφέρει την εμπειρία του σχετικά με το ζήτημα της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη.
Νωρίτερα, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ο υπουργός των πολιτισμών της Βολιβίας "ομολόγησε" ότι το σημαντικότερο επίτευγμα της νέας κυβέρνησης που εκπροσωπεί στον τομέα του πολιτισμού μπορεί να μην είναι η επανα -κρατικοποίηση (κολλεκτιβοποίηση) του νερού, το νερό όμως - ως στοιχείο ζωής - ήταν που έφερε το πρώτο Σύνταγμα (με λαϊκή ψήφο) στην ιστορία της χώρας. Και το πρώτο αυτό Σύνταγμα προβλέπει ότι το νερό ειναι δημόσιο αγαθό, αλλα - κυρίως - ότι δημόσιο αγαθό και "περιουσία" είναι η γλώσσα και ο πολιτισμός που είχε σχεδόν εξαφανισθεί με την πολιτική εξαφάνιση των αυτοχθόνων φυλών.
"Στο Σύνταγμα της χώρας μου επίσημη γλώσσα δεν είναι μόνο η ισπανική - των εποικιστών - αλλά και τα 36 ιδιώματα - γλώσσες του αντίστοχου αριθμού αυτοχθόνων φυλών. Ο εθνικός ύμνος, μάλιστα, της χώρας ερμηνεύεται παράλληλα σε τέσσερις γλώσσες - τις γλώσσες των Αιμάρα, των Κέτσουα, των Γκουαρανί και των Καστεγιάνος. Αν η γλώσσα δεν είναι πολιτισμός, αν η δημιουργία ουσιαστικά ενός καινούργιου κράτους που θέτει σε περίοπτη θέση τους αυτόχθονες, όλους τους πολιτισμούς του, την ίδια του την ταυτότητα, καταργεί τους ρατσισμούς δεν ειναι πολιτιστικό επίτευγμα, ε, τι είναι;" αναρωτήθηκε.
Τι έγινε τότε στη Βολιβία
To 2000 η τρίτη μεγαλύτερη στη Βολιβία, η Cochabamba, σείσθηκε από τις διαδηλώσεις και τις ταραχές, λόγω της τεράστιας αύξησης στην τιμή του νερού, η οποία έγινε όταν η εταιρεία Bechtel ανέλαβε την διαχείριση του νερού της πόλης. Οι πολίτες απαίτησαν να σταματήσει η σύμβαση με την εταιρεία. Μετά από πρωτοφανή καταστολή, πολλούς τραυματισμούς και θανάτους από την αστυνομία και τον στρατό, κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων, όλα τα δικαιώματα του νερού αποκαταστάθηκαν.
Η ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία, όπως κι άλλων δημόσιων οργανισμών, ήρθε το 1985 με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας με απελευθέρωση των αγορών για να μειωθεί η ύφεση, μετά από σχετικές παραινέσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ιδιωτικοποιήθηκαν οι αεροπορικές γραμμές, οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, το εθνικό σιδηροδρομικό σύστημα και τέλος το 1999 η υπηρεσία δημόσιας ύδρευσης και αποχέτευσης.
Είναι η εποχή που στη Βολιβία τα 2/3 των πολιτών ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Οι αυξήσεις στο νερό ξεχειλίζουν το ποτήρι και χιλιάδες κόσμου ξεχύνονται τον Φεβρουάριο του 2000 στους δρόμους της Cochabamba, απαιτώντας να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Όταν η αστυνομία επενέβη με χημικά σε ειρηνική πορεία, σημειώιηκαν οι πρώτοι σοβαροί τραυματισμοί, οπότε τα πνεύματα αγρίεψαν. Ο πρόεδρος Banzer, σε μια κίνηση ελιγμού, προτείνει να συναντήσει τους εξεγερμένους. Κι ενώ η συνάντηση είναι σε εξέλιξη, μπάινει η αστυνομία και συλλαμβάνει τους εκπροσώπους του κινήματος για το νερό, μεταξύ αυτών τον πρωτεργάτη Oscar Olivera, σημαντικός ακτιβιστής, το προφίλ του οποίου σκιαγραφείται στην γνωστή ταινία "Even The Rain". "Η εταιρεία είχε προχωρήσει ακόμα και στην ιδιωτικοποίηση της βροχής, που συνέλεγαν οι πολίτες για την υδροδότησή τους. Ακόμα και η βροχή είχε τιμή" λέει σήμερα, ο Βολιβιανός υπουργός πολιτισμών και τουρισμού.
Μετά την αναίτια σύλληψη των εκπροσώπων του κινήματος, οι ταραχές που ξέσπασαν από την επόμενη μέρα, ήταν τόσο μεγάλες, ώστε έξι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Οκτώ μέρες μετά την κατάληψη της πόλης από χιλιάδες διαδηλωτές, η κυβέρνηση υποχώρησε και το νερό στη Βολιβία είναι πλέον δημόσιο αγαθό. Δεκατρία χρόνια μετά τον "πόλεμο του νερού", η Βολιβία απέκτησε Σύνταγμα, ιθαγενή πρόεδρο, 36 αναγνωρισμένες γλώσσες - ιδιώματα κι έναν μιγά -Ισπανός απο την πλευρα του πατέρα και της φυλής των Αιμάρα από την πλευρά της μητέρας, υπουργό των πολιτισμών της.
Ντίνα Μπατζιά
enet.gr
Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP "Το σύνθημα - συνεχίζει- πέρασε ακόμα και τα παιδικά τραγούδια της χώρας, ενώ ... "νερό" - "δηλαδή ζωή" - Yakou/ Ιάκου (νερό στη γλώσσα της φυλής των Κέτσουα) είναι το πλέον συνηθισμένο όνομα που δίνουν στα παιδιά που γεννιούνται μετά τον "πόλεμο του νερού" στη Βολιβία, διευκρινίζει ο Κανέντο.
"Το νερό ήταν η αφορμή. Ο 'πόλεμος για το νερό' (όπως καθιερώθηκε διεθνώς να ονομάζεται πλέον η νικηφόρα τελικά επανάσταση των δρόμων από το λαό της Βολιβίας, στις αρχές του 2000, όταν η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αποφάσισε σειρά ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων αγαθών, όπως το νερό, ήταν η αρχή της μεγάλης νύχτας του νεοφιλελευρισμού" τόνισε ο υπουργός Πολιτισμών της Βολιβίας. "Ο πόλεμος για το νερό ήταν η αρχή του εκδημοκρατισμού της χώρας, ήταν η αφορμή ωστε ο λαός της Βολιβίας να συνειδητοποιήσει την αποδοτικότητα των κινημάτων και της συσπείρωσής του. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα - το 2009 - η Βολιβία απέκτησε το πρώτο στην ιστορία της Σύνταγμα, με απευθείας ψήφο από τον λαό" επεσήμανε.
"Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι η ίδια η ζωή. Το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι ανθρώπινο. Δεν μπορώ να έχω γνώμη για τα εσωτερικά της οποιασδήποτε χώρας και τον τρόπο που θα τα ρυθμίσει. Είναι, όμως, απαραίτητο να παραδοθεί το δικαίωμα αυτό στην κοινωνία. Η ζωή δεν μπορεί να ειναι εμπορεύσιμη" σχολίασε ο Βολιβιανός υπουργός, όταν κλήθηκε να μεταφέρει την εμπειρία του σχετικά με το ζήτημα της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη.
Νωρίτερα, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ο υπουργός των πολιτισμών της Βολιβίας "ομολόγησε" ότι το σημαντικότερο επίτευγμα της νέας κυβέρνησης που εκπροσωπεί στον τομέα του πολιτισμού μπορεί να μην είναι η επανα -κρατικοποίηση (κολλεκτιβοποίηση) του νερού, το νερό όμως - ως στοιχείο ζωής - ήταν που έφερε το πρώτο Σύνταγμα (με λαϊκή ψήφο) στην ιστορία της χώρας. Και το πρώτο αυτό Σύνταγμα προβλέπει ότι το νερό ειναι δημόσιο αγαθό, αλλα - κυρίως - ότι δημόσιο αγαθό και "περιουσία" είναι η γλώσσα και ο πολιτισμός που είχε σχεδόν εξαφανισθεί με την πολιτική εξαφάνιση των αυτοχθόνων φυλών.
"Στο Σύνταγμα της χώρας μου επίσημη γλώσσα δεν είναι μόνο η ισπανική - των εποικιστών - αλλά και τα 36 ιδιώματα - γλώσσες του αντίστοχου αριθμού αυτοχθόνων φυλών. Ο εθνικός ύμνος, μάλιστα, της χώρας ερμηνεύεται παράλληλα σε τέσσερις γλώσσες - τις γλώσσες των Αιμάρα, των Κέτσουα, των Γκουαρανί και των Καστεγιάνος. Αν η γλώσσα δεν είναι πολιτισμός, αν η δημιουργία ουσιαστικά ενός καινούργιου κράτους που θέτει σε περίοπτη θέση τους αυτόχθονες, όλους τους πολιτισμούς του, την ίδια του την ταυτότητα, καταργεί τους ρατσισμούς δεν ειναι πολιτιστικό επίτευγμα, ε, τι είναι;" αναρωτήθηκε.
Τι έγινε τότε στη Βολιβία
To 2000 η τρίτη μεγαλύτερη στη Βολιβία, η Cochabamba, σείσθηκε από τις διαδηλώσεις και τις ταραχές, λόγω της τεράστιας αύξησης στην τιμή του νερού, η οποία έγινε όταν η εταιρεία Bechtel ανέλαβε την διαχείριση του νερού της πόλης. Οι πολίτες απαίτησαν να σταματήσει η σύμβαση με την εταιρεία. Μετά από πρωτοφανή καταστολή, πολλούς τραυματισμούς και θανάτους από την αστυνομία και τον στρατό, κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων, όλα τα δικαιώματα του νερού αποκαταστάθηκαν.
Η ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία, όπως κι άλλων δημόσιων οργανισμών, ήρθε το 1985 με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας με απελευθέρωση των αγορών για να μειωθεί η ύφεση, μετά από σχετικές παραινέσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ιδιωτικοποιήθηκαν οι αεροπορικές γραμμές, οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, το εθνικό σιδηροδρομικό σύστημα και τέλος το 1999 η υπηρεσία δημόσιας ύδρευσης και αποχέτευσης.
Είναι η εποχή που στη Βολιβία τα 2/3 των πολιτών ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Οι αυξήσεις στο νερό ξεχειλίζουν το ποτήρι και χιλιάδες κόσμου ξεχύνονται τον Φεβρουάριο του 2000 στους δρόμους της Cochabamba, απαιτώντας να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Όταν η αστυνομία επενέβη με χημικά σε ειρηνική πορεία, σημειώιηκαν οι πρώτοι σοβαροί τραυματισμοί, οπότε τα πνεύματα αγρίεψαν. Ο πρόεδρος Banzer, σε μια κίνηση ελιγμού, προτείνει να συναντήσει τους εξεγερμένους. Κι ενώ η συνάντηση είναι σε εξέλιξη, μπάινει η αστυνομία και συλλαμβάνει τους εκπροσώπους του κινήματος για το νερό, μεταξύ αυτών τον πρωτεργάτη Oscar Olivera, σημαντικός ακτιβιστής, το προφίλ του οποίου σκιαγραφείται στην γνωστή ταινία "Even The Rain". "Η εταιρεία είχε προχωρήσει ακόμα και στην ιδιωτικοποίηση της βροχής, που συνέλεγαν οι πολίτες για την υδροδότησή τους. Ακόμα και η βροχή είχε τιμή" λέει σήμερα, ο Βολιβιανός υπουργός πολιτισμών και τουρισμού.
Μετά την αναίτια σύλληψη των εκπροσώπων του κινήματος, οι ταραχές που ξέσπασαν από την επόμενη μέρα, ήταν τόσο μεγάλες, ώστε έξι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Οκτώ μέρες μετά την κατάληψη της πόλης από χιλιάδες διαδηλωτές, η κυβέρνηση υποχώρησε και το νερό στη Βολιβία είναι πλέον δημόσιο αγαθό. Δεκατρία χρόνια μετά τον "πόλεμο του νερού", η Βολιβία απέκτησε Σύνταγμα, ιθαγενή πρόεδρο, 36 αναγνωρισμένες γλώσσες - ιδιώματα κι έναν μιγά -Ισπανός απο την πλευρα του πατέρα και της φυλής των Αιμάρα από την πλευρά της μητέρας, υπουργό των πολιτισμών της.
Ντίνα Μπατζιά
enet.gr
Διαδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού
Βίντεο από την διαδηλώση που διοργανώθηκε από το soste το νερό μετά την εκδήλωση την Παρασκευή με τον υπ. Πολιτισμών της Βολιβίας.
Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013
Eκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με τον υπ. Πολιτισμού της Βολιβίας για το νερό
Ο Υπουργός είναι καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων SOSτε το νερό και θα μιλήσει στην εκδήλωση με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 6 Σεπτέμβρη, στις 19.30, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
"Η παρουσία του στην πόλη της Θεσσαλονίκης αποτελεί ένα σημαντικό στήριγμα στον αγώνα των πολιτών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και την πώληση της ΕΥΑΘ που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση, αντίθετα προς την θέληση της πλειοψηφίας των κατοίκων της πόλης. Άλλωστε και στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας οι κάτοικοι της περιοχής με πολύ μεγάλους αγώνες πέτυχαν να ακυρώσουν την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του πόσιμου νερού που προωθούσε η κυβέρνηση της χώρας στο πλαίσιο ενός -αντίστοιχου με το ελληνικό- προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων", όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωση το Συντονιστικό πολιτών και φορέων SOSτε το νερό.
Νωρίτερα ο κ. Canedo θα συναντηθεί με εκπροσώπους κινημάτων της πόλης και θα παραχωρήσει συνέντευξη τύπου στους δημοσιογράφους.
Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
SOSτε το ΝΕΡΟ!
Η προφανής εναλλακτική λύση είναι μια δημόσια υπηρεσία
ύδρευσης, κάτι που προτιμάται από την συντριπτική πλειονότητα των χωρών κατά το
μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων150 ετών. Δημόσια παροχή ύδρευσης σημαίνει ότι
υπάρχει περισσότερη άμεση λογοδοσία στους πολίτες και στα εκλεγμένα δημοτικά
συμβούλια· ότι η υπηρεσία δεν υποβαθμίζεται
από εμπορικά μυστικά και τακτικές αύξησης κερδών· ότι λειτουργεί εξίσου ή πιο
αποδοτικά, με χαμηλότερο κόστος συναλλαγών, μικρότερο
κίνδυνο διαφθοράς και περισσότερες επενδύσεις στο σύστημα· και ότι επιβάλλει
χαμηλότερες χρεώσεις. Η ιδιωτικοποίηση δεν ωφελεί
κανέναν εκτός από τις ιδιωτικές εταιρείες.
Το νερό είναι Δημόσιο αγαθό!
ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ!
Δημοψήφισμα ΤΩΡΑ!
Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013
«Δεν σας θέλουμε στη Θεσσαλονίκη, παρακαλούμε αποσύρετε την προσφορά σας.»
Πανευρωπαική επιστολή σε αγοραστές ΕΥΑΘ να αποσύρουν τις προσφορές τους
Η Ευρωπαική Επιτροπή αναθεωρεί τις θέσεις της για την ιδιωτικοποίηση του νερού, εξαιρώντας το από την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης, γεγονός που προέκυψε από την πίεση 1.600.000 Ευρωπαίων πολιτών που ανάγκασαν τον επίτροπο Barnier να δηλώσει ότι: «Αντιλαμβάνομαι πλήρως γιατί οι πολίτες θύμωσαν και ταυτόχρονα αναστατώθηκαν όταν πληροφορήθηκαν ότι το νερό θα μπορούσε να ιδιωτικοποιηθεί αντίθετα με τη θέλησή τους. Θα ένιωθα κι εγώ το ίδιο αν υπήρχε τέτοιος κίνδυνος»
Παρόλα αυτά η Ελληνική Κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη την διαδικασία πώλησης του νερού της Θεσσαλονίκης. Συνεχίζει απελπιστικά μόνη, σε ένα δρόμο χωρίς κανένα ουσιαστικό έρεισμα πλέον, σε ένα δρόμο που προορισμό έχει το αποτυχημένο παγκοσμίως μοντέλο της ιδιωτικοποίησης των υδάτων.
Την στιγμή που το χρέος έχει ξεπεράσει τα 400 δις ευρώ, να εξακολουθείς να πιστεύεις ότι πουλώντας μια κερδοφόρα επιχείρηση για περίπου 100 εκατομμύρια όταν οι σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ κοστίζουν τα τριπλάσια, ακούγεται παράλογο. Πόσο μάλλον όταν αυτοί που επικαλείσαι ότι σε πιέζουν, εξαιρούν το νερό από τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ο αγώνας του Σωματείου της ΕΥΑΘ, και του Συντονιστικού Πολιτών Φορέων SOSτε το ΝΕΡΟ, συνεχίζεται προς κάθε κατεύθυνση. Είχαμε δηλώσει ότι αν δεν καταλαβαίνει η Κυβέρνηση θα κινηθούμε αποτρεπτικά. Μια πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, έκανε ακριβώς αυτό: Με επιστολή της προς τους υποψήφιους αγοραστές της ΕΥΑΘ, τους καλεί να μη συμμετάσχουν στο διαγωνισμό πώλησης της εταιρείας.
Περισσότερες από 130 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, εργατικά συνδικάτα και πολίτες από την Ελλάδα την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο ένωσαν τη φωνή τους με 50 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στέλνοντας επιστολή στους υποψήφιους αγοραστές της δημόσιας επιχείρησης νερού της Θεσσαλονίκης και ζητώντας τους να αποσύρουν την προσφορά τους.
Ακολουθεί το Διεθνές Δελτίο Τύπου καθώς και η επιστολή με τις υπογραφές όσων την υποστηρίζουν.
Διεθνές Δελτιο Τυπου
Κοινωνικές οργανώσεις και Ευρωβουλευτές καλούν τις εταιρίες να αποσύρουν τις προσφορές τους για την ΕΥΑΘ
Περισσότερες από 130 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, εργατικά συνδικάτα και πολίτες απ την Ελλάδα την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο ένωσαν τη φωνή τους με 50 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στέλνοντας επιστολή στους υποψήφιους αγοραστές της δημόσιας επιχείρησης νερού της Θεσσαλονίκης και ζητώντας τους να αποσύρουν την προσφορά τους.
H ομάδα έχει στείλει επιστολές σε εταιρίες συμπεριλαμβανομένης της γαλλικής πολυεθνικής Suez Environment, των ελληνικών συμπράξεων ΑΚΤΩΡ ΑΕ και ΤΕΡΝΑ και των ισραηλινών γκρουπ Mekorot και Αrison Ιnvestment, σχετικά με τις αναφερόμενες προσφορές τους για την ΕΥΑΘ.
Κάτω από τις συνθήκες που επέβαλε η Τρόικα για τη μείωση του χρέους της Ελλάδας, η ΕΥΑΘ βγήκε προς πώληση από την ελληνική κυβέρνηση, ενάντια στη θέληση των πολιτών. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, οι εργαζόμενοι και οι δήμοι της Θεσσαλονίκης, εναντιώνονται στην πώληση του νερού και έχουν ξεκινήσει πολλές εκστρατείες για να σταματήσουν την ιδιωτικοποίηση του.
«Αν και στην Ελλάδα δεν υπάρχει προηγούμενο, η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού συνήθως εκτόξευσε τις τιμές και σε πολλές περιπτώσεις υποβάθμισε την ποιότητα του νερού. Αν και η τάση στην Ευρώπη είναι πλέον η επανακρατικοποίηση των συστημάτων ύδρευσης, μας εξαναγκάζουν να κάνουμε το αντίθετο» λέει η Μαρία Κανελλοπούλου, συντονίστρια της δράσης Save Greek Water. “H EYΑΘ είναι η πρώτη περίπτωση ιδιωτικοποίησης νερού στην Ελλάδα, που πρέπει να σταματήσουμε για να εξασφαλίσουμε ότι η τάση δε θα εξαπλωθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα» πρόσθεσε.
«Οι εταιρίες που ενεπλάκησαν στην ιδιωτικοποίηση του νερού συχνά αμαύρωσαν τη φήμη τους, το ρίσκο τους αυξήθηκε και τα κέρδη τους ήταν περιορισμένα. Οι εταιρίες που στοχεύουν να αγοράσουν την ΕΥΑΘ, βασίζουν το εταιρικό τους μοντέλο στον καιροσκοπισμό και θα πρέπει να το λάβουν αυτό σαν προειδοποίηση για τις δυσκολίες που έπονται» είπε ο Γιώργος Αρχοντόπουλος, από το σύλλογο εργαζομένων στην ΕΥΑΘ.
«Την προηγούμενη εβδομάδα η εταιρία Eldorado Gold ανακοίνωσε την αναστολή της παραγωγής της στο χρυσωρυχείο της Χαλκιδικής. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα εταιρίας η οποία δεν είναι επιθυμητή στην Ελλάδα και την οποία οι πολίτες είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για να σταματήσουν την εκμετάλλευση ενός από τους κοινούς τους πόρους. Οι κάτοικοι έχουν καταφέρει να καθυστερήσουν τις εξορυκτικές δραστηριότητες με συνεχή και δυναμική αντίσταση. Είναι η ίδια κατάσταση που διαμορφώνεται για την προστασία του δημόσιου νερού και της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη» είπε η Gabriella Zanzanaini, διευθύντρια ευρωπαϊκών υποθέσεων της Food & Water Europe.
«50 ευρωβουλευτές, από τους Συντηρητικούς, το Λαϊκό Κόμμα, τους Φιλελεύθερους, τους Πράσινους , τους Σοσιαλιστές και την Αριστερά, προερχόμενοι από 18 χώρες, συνυπέγραψαν την επιστολή. Η μαζική αυτή συμμετοχή είναι χαρακτηριστική της διεθνούς και τοπικής αντίδρασης στην πώληση του νερού που ζημιώσει τις εταιρίες που θα συμμετάσχουν στην ιδιωτικοποίηση. Οι εταιρίες θα πρέπει να επιδιώκουν την κερδοφορία τους μέσα από το εμπόριο ιδιωτικών αγαθών, όχι ελέγχοντας την αγορά δημοσίων αγαθών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει σαφή προειδοποίηση στην ελληνική κυβέρνηση, ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού ούτε είναι ευπρόσδεκτη, ούτε θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την κρίση» είπε ο Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, που είχε αναλάβει τη προώθηση της πρωτοβουλίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Οι πολίτες διεκδικούν να παραμείνει η επικερδής δημόσια επιχείρηση στην ιδιοκτησία του δημοσίου, όπου η πραγματική συμμετοχή πολιτών και εργαζομένων στη διαχείριση του νερού είναι εφικτή. Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπου πάνω από 1 600 000 πολίτες έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του δικαιώματος στο νερό και την πρόσφατη απόσυρση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των υπηρεσιών ύδατος από την αμφιλεγόμενη οδηγία για τις Συμβάσεις Παραχώρησης, οι υποψήφιες εταιρείες πηγαίνουν πραγματικά ενάντια στο ρεύμα, εμμένοντας στην προσφορά τους για την ΕΥΑΘ.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
23 Ιουλίου 2013
Προς τις εταιρείες που συμμετέχουν στην διαδικασία εξαγοράς της ΕΥΑΘ
Δεν σας θέλουμε στη Θεσσαλονίκη. Παρακαλούμε να αποσύρετε την προσφορά σας.
Ο τύπος αναφέρει ότι η εταιρεία σας συμμετέχει στον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, της Εταιρίας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Θεσσαλονίκης. Σας ζητάμε να αποσύρετε την προσφορά σας.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ βρίσκει αντίθετους τους πολίτες της πόλης, τους εργαζόμενους, καθώς και τους δήμους της Θεσσαλονίκης. Ο μόνος λόγος που η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης είναι ακόμη σε εξέλιξη είναι γιατί αυτή επιβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται υπό την πίεση της Τρόικας για τη μείωση του ελληνικού χρέους. Δεν υπάρχει τίποτα ευγενές στην κερδοσκοπία από την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, ούτε για εσάς ούτε για την εταιρία σας. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, που υποστηρίζονται από πολλές άλλες ομάδες ανησυχούν ότι η εταιρία σας από αυτή την επένδυση θα επιδιώξει κέρδη εις βάρος των πολιτών της Θεσσαλονίκης και των εργαζομένων στην ΕΥΑΘ. Όπως συνέβη και σε άλλες περιοχές, είναι πιθανό να αντιμετωπίσετε μεγάλο διάστημα παρατεταμένης αντίδρασης τόσο στη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι αγώνες αυτοί είναι καλά οργανωμένοι και τεκμηριωμένοι. Οι εταιρείες που συμμετέχουν σε τέτοιες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες καταλήγουν με τη φήμη τους αμαυρωμένη, την αξιοπιστία τους κατακερματισμένη, τους επιχειρηματικούς κινδύνους αυξημένους και τα κέρδη περιορισμένα. Πιστεύουμε ότι η προσφορά σας βασίζεται σε μια αδύναμη επιχειρηματική υπόθεση. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι επιχειρήσεις σήμερα δεν βασίζουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο στον οπορτουνισμό, ούτε λαμβάνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που είναι σαφώς ανεπιθύμητες.
Υπάρχει εναλλακτική λύση για την ΕΥΑΘ, που υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους της ΕΥΑΘ, τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, τους δήμους, και εμάς. Αυτή είναι να παραμείνει το νερό στην ιδιοκτησία του δημοσίου έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα συνεχίσει να παρέχει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Απορρέει από το γεγονός ότι το νερό είναι ένα κοινό αγαθό και η πρόσβαση σε πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, όπως αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ (2010) και την επιτυχημένη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το ‘Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα’.
Ζητούμε λοιπόν να αποσύρετε την προσφορά σας και να αφήστε τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να καθορίσουν το μέλλον της ΕΥΑΘ.
Με εκτίμηση,
Υπογράφτηκε από
GREECE
Organisations
Art Bank, Greece
Athens Initiative for a self - organized field at Hellenikon, Greece
Citizens of Pilio against the privatization and sell-off of water, Greece
Citizens' Initiative for a fundamental constitutional revision
Consumer Social Cooperative of Thessaloniki "Βίος Coop", Greece
Ecological Group “Mother Earth”, Pieria, Greece
Ecology-Solidarity (Oikologia – Allilengyi), Greece
Ecological Movement of Thessaloniki, Greece
Ecology-Greens (Oikologi – Prasinoi) of Central Macedonia
ELE Audit committee for the public debt of Greece
Environmental Society of Preveza, Greece
FOINIX Organization for sustainable growth applications, Crete
Free Popular Resistance Group (E.L.L.A.S.), Greece
Hellenic Biodiversity Center, Greece
Ikaria Center for Documentation, Research and Action, Greece
Initiative 136, Greece
Initiative for an understanding of waste disposal management, Greece
Network of Exchange and Solidarity of Magnesia, Greece
Pancretan Struggle Network against Industrial Renewable Energy Sources
People's University of Social Solidarity Economy, Greece
PROSKALO - Cooperation Initiative for the Social and Solidarity Economy
SEEYATH, Somateio Ergazomenon EYATH, Greece
SOStetoNERO, Greece
Save Greek Water, Greece
Trade Unions Centre of Thessaloniki, part of G.S.E.E, Greece
EDOTH N/T ADEDY THESSALONIKIS
Without Debt, Without Euro - Community of Thought and Action, Greece
EUROPE
Organisations
Action from Ireland, Ireland
Agua de Todos, Portugal
Abvakabo FNV, The Netherlands
Aquattac
Alburnus Maior Association (Save Rosia Montana Campaign)
Asociatia Bankwatch Romania
Associação Sindical dos Profissionais da Inspecção Tributária, Portugal
ATTAC Austria
ATTAC Castilla y León, Spain
ATTAC España
ATTAC Norway
Berliner Wassertisch, Germany
BSRB Federation of State and Municipal Employees, Iceland
Campaign for the Welfare State, Norway
Centro di Volontariato Internazionale, Italia
CGSP Centrale Générale des Services Publics Wallonne, Belgium
Confederação Portuguesa das Colectividades de Cultura, Recreio e Desporto (CPCCRD), Portugal
Coordination Eau Île-de-France, France
Corporate Europe Observatory
Coordination Gaz-Électricité-Eau Bruxelles, Belgium
Coordination Rhône-Méditerranée des Associations des Usagers de l'Eau, France
CSC-FEC, Belgium
Eau Bien Commun PACA, France
Eau Secours 34, France
Ecologistas en Acción, Spain
Eco Ruralis Association - In support of traditional and organic farmers
ELA, Basque Workers Solidarity
Euracme, Belgium
European Federation of Food Agriculture and Tourism Trade Unions, Belgium
European Federation of Public Service Unions
Federacion de Empleados Publicos de la Union Sindical Obrera, España
Federation "Construction, Industry and Water-Supply" - "PODKREPA", Bulgaria
Fédération des services publics CGT, France
FOA – Trade and Labour, Denmark
Food & Water Europe
Forum Italiano Movimenti per l'Acqua, Italy
Foundation for Environment and Agriculture, Bulgaria
France Libertés - Fondation Danielle Mitterrand, France
Gemeingut in BürgerInnenhand (GiB), Germany
GoodPlanet Belgium
Government and Public Entities Section – General Workers’ Union, Malta
InfOMG - Information Center about GMO's, Romania
Ingénieurs sans frontières, Belgium
Institut Européen de Recherche sur la Politique de l'Eau, Belgium
Kairos Europe
Marée Citoyenne, France
Movimento Pela Água, Portugal
Mouvement Utopia, France
Pancyprian Freedom Guild Worker Water Boards, Cyprus
Parti ÉGALITÉ, Belgium
Social Development Cooperative, The Netherlands
SIPTU Services Industrial Professional and Technical Union, Ireland
Swedish Municipal Workers Union, Kommunal, Sweden
Sindikata zdravstva Crne Gore, Montenegro
The Angry Youth - informal group in Cluj-Napoca, Romania
The Corner House, UK
The Finnish Public Services Unions' EU Party FIPSU ry, Finland
The Slovak-Scandinavian cooperative Urd, Slovakia
Trade Union of Local Government Employess, Denmark
Trade Union of State and Local Goverment Employees, Croatia
Trade Union of Public and Welfare Sectors JHL ry, Finland
Objectif Ô, Belgium
Organic Agriculture Association, Albania
Oxfam Solidarité, Belgium
PROTOS, Belgium
Re:Common, Italy
Re.Generation - Bucharest, Romania
VISION, Sweden
Vodovod I Kanalizacija, Sarajevo, Bosnia & Herzegovina
Water Movement Norway
WIB “Wasser in Bürgerhand”, Germany
Unison, Bristol Water Services Branch, UK
UNIÃO DOS SINDICATOS DE LISBOA (USL/CGTP-IN), Portugal
Zukunftskonvent, Germany
INTERNATIONAL
Organisations
Alliance of Government Workers in the Water Sector, Philippines
Blue Planet Project, Canada
Canadian Union of Public Employees, Canada
Citizen's Front for Water Democracy (CFWD), India
Confederation Chretienne des Syndicats Malgaches “Sekrima”, Madagascar
Federación Nacional de Trabajadores del Agua Potable del Peru, Peru
Federation of Parastatal Bodies and Other Unions, Mauritius
Food & Water Watch, USA
Information Resource Centre (For Mah. labour) Nagpur, India
Jubilee South Asia Pacific Movement on Debt and Development
KRuHA people's coalition for the right to water, Indonesia
LDA EU, Pakistan
Nagpur Municipal Corporation Employees Union, India
National Platform Against Water Privatization (NPAWP), India
The Council of Canadians, Canada
Transnational Institute
Public Sector Employees Fedration of Pakistan, Pakistan
Public Service Alliance of Canada, Canada
Public Services International
Red Vida, the Americas
South African Municipal Workers Union (SAMWU), South Africa
Su Hakki Kampanyasi, Turkey
Swarna Hansa Foundation, Sri Lanka
Water & Energy Users' Federation (WAFED), Nepal
Members of the European Parliament
ANDERSON Martina, Confederal Group of the European United Left - Nordic
Green Left, Ireland
ARLACCHI Pino, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Italy
ARSENIS Kriton, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Greece
BALDINI Marino, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Croatia
BÈLIER Sandrine, Group of the Greens/European Free Alliance, France
BENNAHMIAS Jean-Luc, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, France
CASHMAN Michael, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, United Kingdom
CASTEX Françoise, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, France
CHILDERS Nessa, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Ireland
COFFERATI Sergio Gaetano, Group of the Progressive Alliance of Socialists
and Democrats in the European Parliament, Italy
DELVAUX Anne, Group of the European People's Party (Christian Democrats), Belgium
EICKHOUT Bas, Group of the Greens/European Free Alliance, Netherlands
GARCIA-HIERRO CARABALLO Dolores, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Spain
HÂNDEL Thomas, Confederal Group of the European United Left - Nordic
Green Left, Germany
JAAKONSAARI Liisa, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Finland
JADOT Yannick, Group of the Greens/European Free Alliance, France
JONG de Cornelis, Confederal Group of the European United Left - Nordic
Green Left, Netherlands
KADENBACH Karin, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Austria
KLEVA KEKUŠ Mojca, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Slovenia
KLUTE Jürgen, Confederal Group of the European United Left - Nordic Green Left, Germany
KOVÀCS Béla, Non-attached Members, Hungary
LAMBERT Jean, Group of the Greens/European Free Alliance, United
Kingdom
LEICHTFRIED Jörg, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Austria
LEINEN Jo, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in
the European Parliament, Germany
MERKIES Judith A., Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Netherlands
MILANA Guido, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
MIRANDA Ana, Group of the Greens/European Free Alliance, Spain
PALECKIS Justas Vincas, Lithuania
PAPADOPOULOU Antigoni, Group of the Progressive Alliance of Socialists
and Democrats in the European Parliament, Cyprus
PERELLO RODRIGUEZ, Andres, Group of the Progressive Alliance of
Socialists and Democrats in the European Parliament, Spain
PIRILLO Mario, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
PITTELA Gianni, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Italy
PRODI Vittorio, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
REGNER Evelyn, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Austria
RIVASI Michèle, Group of the Greens/European Free Alliance, France
ROMEVA I RUEDA Raül, Group of the Greens/European Free Alliance, Spain
RÜHLE Heidi, Group of the Greens/European Free Alliance, Germany
SCHOLZ Helmut, Confederal Group of the European United Left - Nordic
Green Left, Germany
SIMON Peter, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Germany
STADLER Ewald, Non-attached member, Austria
STAES Bart, Group of the Greens/European Free Alliance, Belgium
TARABELLA Marc, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Belgium
TOIA Patrizia, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
ULVSKOG Marita, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Sweden
VAJGL Ivo, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe,
Slovenia
WEIDENHOLZER Josef, Group of the Progressive Alliance of Socialists and
Democrats in the European Parliament, Austria
WILS Sabine, Confederal Group of the European United Left - Nordic Green
Left, Germany
WOJCIECHOWSKI Janusz, European Conservatives and Reformists Group,
Poland
ZANONI Andrea, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe,Italy
ZIMMER Gabi, President of Confederal Group of the European United Left -
Nordic Green Left, Germany, Germany
INDIVIDUALS
David McDonald, Professor, Queen’s University, Canada
David Barkin, Profesor de Economía, Mexico
Lucienne THIPHAINE, journaliste et plasticienne. France
Ursula Pezeu, sophrologist, translator, France
Jutta Schutz, Aquattac
Leslie Franke and Herdolor Lorenz, Kernfilm
Evgnomia Xinu, Thessaloniki, Greece
Christophe Thurotte, Chargé d'études, GAIA Concept, France
Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013
«Πέρα βρέχει» από κυβέρνηση για τη νίκη κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού στην Ευρώπη;
Με ένα γενικόλογο και ατεκμηρίωτο κλισέ, οτι «είναι μονόδρομος η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ» που μεταδώθηκε από τα ιδιωτικά κανάλια – που είναι πλέον και τα μόνα – υποδέχθηκε η ελληνική κυβέρνηση τα νέα για την οπισθοχώρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την εξαίρεση των υπηρεσιών ύδρευσης από την καινούργια ντιρεκτίβα για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Μετά τη σθεναρή στάση της γερμανικής κοινής γνώμης και παρά και την εκεί συμπαιγνία των κομμάτων και φυσικά ενόψει και των εκλογών φαίνεται πως η Επιτροπή αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει και να εξαιρέσει εντελώς από την Οδηγία για τις συμβάσεις παραχωρήσεων τις Υπηρεσίες Υδρευσης.
Η Οδηγία αυτή για πολλούς φορείς της κοινωνίας των πολιτών ήταν ένας τρόπος να διευκολυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη παρά την αντίθετη γνώμη των περισσότερων Ευρωπαίων και ευτυχώς αποφεύχθηκε. Αν και ο Επίτροπος Μπαρνιε προσπάθησε να καθησυχάσει οτι η Επιτροπή δεν φέρνει τις αλλαγές αυτές προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, οι δηλώσεις του έπεσαν στο κενό χάρη στην καλή ενημέρωση των Ευρωπαίων πολιτών. Διαβάζοντας την οργισμένη απάντηση (παρακάτω) της AQUAFED, της Ένωσης των Πολυεθνικών του κλάδου, στην ανακοίνωση της Επιτροπής, καταλαβαίνει και ο πιο αφελής το που πήγαινε η υποθεση.
Η μεγάλη αυτή νίκη για την οποία θα διαβάσετε αναλυτικά στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη συνέχεια, θα έπρεπε να είχε ΗΔΗ γίνει εμβληματικό επιχείρημα στα κυβερνητικά χείλη για την εξαίρεση και των ελληνικών υπηρεσιών ύδρευσης απο την ιδιωτικοποίηση, αν φυσικά η σύλληψη περι «Νέας Ελλάδας» δεν προβλέπει λιγότερο «μπλέ», δηλαδή λιγότερα δικαιώματα για πρόσβαση σε νερό για τους πολίτες της.
Μονόδρομος δυστυχώς στρώνεται όταν επιβεβαιώνεται η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για λύση της υπόθεσης αυτής με δημοκρατικό τρόπο. Ακόμη περιμένουν το Προεδρικό διάταγμα οι 17 δήμοι της Θεσσαλονίκης για τη διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ. Μονόδρομος στρώνεται ακόμη όταν δεν υπάρχει βούληση για προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
Διότι πως αλλιώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει αυτή την εμμονή, παρά τις αλλαγές στο Ευρωπαϊκό τοπίο, παρά ακόμη και τις δηλώσεις περί σφαλμάτων απο το ΔΝΤ, παρά και την επιστολή της Επιτροπής ( οτι δεν πιέζει στο ελάχιστο για την ιδιωτικοποίηση σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ άρθρο 345) σε μια πώληση μιας προσοδοφόρας γεωστρατηγικού χαρακτήρα επιχείρησης (βλ. διενέξεις για τα μεγάλα φράγματα και τη λειψυδρία στη Μέση Ανατολή), τόσο απαραίτητης για την «ανάπτυξη»;
Αν δεν κάνει ούτε αυτό το ελάχιστο ο πρωθυπουργός, -το μέγιστο για όλους μας, το νερό μας- ενώ το κλίμα στην Ευρώπη, οι θεσμοί της Ε.Ε. και η νομική επιστήμη του στρώνουν τον ακριβώς αντίθετο «μονόδρομο», δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από τη θητεία του.
Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Ανακοίνωση
Βρυξέλλες, 26 Ιουνίου του 2013
Ο Επίτροπος κ. Michel Barnier χαιρετίζει τη συμφωνία για τους νέους κανόνες για την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης
Συγχαίρω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για το γεγονός ότι κατέληξαν σε συμφωνία για μια νέα οδηγία σχετικά με την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης. Δεν πρόκειται μόνο για τη διασφάλιση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης στην ενιαία αγορά. Πρόκειται για την παροχή ενός ευέλικτου πλαισίου για εταιρικές συνεργασίες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα ενισχύσει πολύ τις απαραίτητες επενδύσεις σε υποδομές και υπηρεσίες, και, τελικά, θα συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας έργων και υπηρεσιών για τους πολίτες και σε καλύτερη τιμή.
Αυτοί οι νέοι κανόνες θα βελτιώσουν σημαντικά την ασφάλεια των κανόνων δικαίου για τις δημόσιες αρχές και τους οικονομικούς φορείς σε όλη την Ευρώπη κατά τη συνεργασία τους σε έργα υποδομής, όπως δρόμοι ή λιμάνια ή την παροχή των υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Το σχέδιο οδηγίας επιβεβαιώνει την αυτονομία των αναθετουσών αρχών σε όλη την Ευρώπη για να αποφασίζουν τον καλύτερο τρόπο για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών.Όταν έχουν προσφύγει σε παραχωρήσεις, οι νέοι κανόνες θα δώσουν την ευελιξία ως προς την επιλογή των διαδικασιών ανάθεσης και την επιλογή των πιο κατάλληλων και αμερόληπτων κριτηρίων ανάθεσης.
Οι νέοι κανόνες θα προβλέπουν επίσης την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των παραχωρήσεων, εξασφαλίζοντας σε ολόκληρη την ΕΕ τη διαφάνεια και τον ανταγωνισμό, καθώς οι προκηρύξεις των συμβάσεων παραχώρησης θα δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Αυτό δε σημαίνει μόνο περισσότερες ευκαιρίες για τις αναθέτουσες αρχές, αλλά και για τις εταιρείες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ (μικρομεσαίων επιχειρήσεων), και κατά συνέπεια αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Το σχέδιο οδηγίας διευκρινίζει περαιτέρω τις περιπτώσεις στις οποίες οι συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ αναθετουσών αρχών δεν υπόκεινται στην εφαρμογή των κανόνων σύναψης συμβάσεων παραχώρησης.Αυτό φέρνει πολύτιμη υποστήριξη στην ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ δημόσιων φορέων.
Τέλος, συμφωνήθηκε, όπως πρότεινα την περασμένη Παρασκευή, να αποκλειστεί το νερό από το πεδίο εφαρμογής των νέων κανόνων.
Οι διαπραγματεύσεις στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενες από τις φωνές των πολιτών της ΕΕ σχετικά με το θέμα του νερού, ιδίως, έχουν οδηγήσει σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Είμαι βέβαιος ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα το επιβεβαιώσει πολύ σύντομα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους όσους συνέβαλαν σε αυτή την επιτυχία και, ειδικότερα, τον εισηγητή, Philippe Juvin, καθώς και την κυπριακή, την δανέζικη και την ιρλανδική προεδρία για την προθυμία τους να καταλήξουν σε μια πρώτη συμφωνία, και για το συμβιβαστικό τους πνεύμα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους ενδιαφερόμενους για τη συμμετοχή τους στις διαβουλεύσεις, που μας βοήθησαν να καταλήξουμε σε λύσεις προσαρμοσμένες στις συμβάσεις παραχώρησης.
Υπόβαθρο
Τον Δεκέμβριο του 2011, όπως ανακοινώθηκε στην Πράξη για την Ενιαία Αγορά (IP/11/469), η Επιτροπή ενέκρινε την πρότασή της σχετικά με την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης (IP/11/1580). Η πρόταση αυτή αποτελεί μέρος ενός συνολικού προγράμματος για τον εκσυγχρονισμό των δημοσίων συμβάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι συμβάσεις παραχώρησης είναι συμπράξεις μεταξύ του δημόσιου τομέα και κυρίως ιδιωτικές εταιρείες, όπου ο τελευταίος αποκλειστικά λειτουργεί, συντηρεί και υλοποιεί την ανάπτυξη των υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, χώρους στάθμευσης, διόδια) ή να παρέχει υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος (ενέργεια και διάθεση αποβλήτων παράδειγμα). Οι συμβάσεις παραχώρησης είναι η πιο κοινή μορφή Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Σε αντίθεση με τις δημόσιες συμβάσεις, οι οποίες ρυθμίζονται από τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες περί δημοσίων συμβάσεων 2004/17/ΕΚ και 2004/18/ΕΚ, καθώς και τις συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων έργων, οι οποίες καλύπτονται εν μέρει από την οδηγία 2004/18/ΕΚ, η ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης υπηρεσιών δεν υπόκειται σε σαφείς και ξεκάθαρες διατάξεις και διέπεται αποκλειστικά από τις γενικές αρχές της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το κενό προκαλεί δυνητικά σοβαρές στρεβλώσεις της ενιαίας αγοράς, όπως η απευθείας ανάθεση χωρίς διαγωνισμό (με τους κινδύνους της εθνικής ευνοιοκρατίας, της απάτης και της διαφθοράς) και δημιουργεί σημαντικές ανεπάρκειες.
Κύρια στοιχεία των νέων κανόνων:
(1) Ένα σαφέστερο και ακριβέστερο ορισμό της σύμβασης παραχώρησης (με βάση τη νομολογία του Δικαστηρίου)
(2) Κάλυψη της ανάθεσης της παραχώρησης έργων και υπηρεσιών τόσο στον κλασικό τομέα (όλοι οι άλλοι τομείς που δεν καλύπτονται από επιχειρήσεις κοινής ωφελείας) και στον τομέα των υπηρεσιών κοινής ωφελείας (Οδηγίες 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ αντίστοιχα)
(3) Η υποχρεωτική δημοσίευση των παραχωρήσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, όταν η αξία τους είναι ίση ή μεγαλύτερη από € 5.000.000
4) Ρεαλιστικές λύσεις για την αντιμετώπιση των αλλαγών με τις συμβάσεις παραχώρησης κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ιδίως όταν αυτό δικαιολογείται από απρόβλεπτες περιστάσεις
(5) Σύσταση ορισμένων υποχρεώσεων σε σχέση με τα κριτήρια επιλογής και ανάθεσης που θα εφαρμοστούν από τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς κατά την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης. Οι κανόνες αυτοί αποσκοπούν στην εξασφάλιση ότι τα κριτήρια αυτά δημοσιεύονται εκ των προτέρων, είναι αντικειμενικά και δεν εισάγουν διακρίσεις. Σε γενικές γραμμές, είναι λιγότερο αυστηρές από παρόμοιες διατάξεις που ισχύουν σήμερα για τις δημόσιες συμβάσεις
(6) Δεν υπάρχουν ειδικές διαδικασίες ανάθεσης, αλλά αντ “αυτού προσδιορίζονται ορισμένες γενικές εγγυήσεις με στόχο τη διασφάλιση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης με ιδιαίτερη αναφορά στις διαπραγματεύσεις
(7) Η εφαρμογή των οδηγιών για τις προσφυγές (οδηγίες 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2007/66/ΕΚ) σε όλες τις παραχωρήσεις πάνω από το όριο, το οποίο θα εγγυάται τη δικαστική προστασία για όλες τις επιχειρήσεις της ΕΕ που υποβάλλουν προσφορές για τέτοια έργα
Περισσότερες πληροφορίες για τις συμβάσεις παραχώρησης είναι διαθέσιμες στη διεύθυνση: MEMO/11/932
aquafed
Διεθνής Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εταιριών Ύδρευσης
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Oδηγία Συμβάσεων Παραχώρησης :
Στις 26 Ιουνίου 2013 ο Επίτροπος παραιτείται από τη διαφάνεια και την ισότητα στις δημόσιες υπηρεσίες ύδρευσης προκειμένου να ευχαριστήσει το λόμπι του γερμανικού δημοσίου στις Βρυξέλλες.
Με την πρότασή της για την οδηγία σχετικά με τις «συμβάσεις παραχώρησης», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να βελτιώσει τη διαφάνεια στην παροχή των δημοσίων υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος, για να διασφαλιστεί η ισότητα για τους φορείς αυτών των υπηρεσιών και να βελτιωθεί η ασφάλεια κανόνων δικαίου για τις τοπικές κυβερνήσεις που θέλουν να συνάψουν συμβάσεις δημόσιας-ιδιωτικής εταιρικής σχέσης (ΣΔΙΤ).
Το αρχικό σχέδιο οδηγίας που πρότεινε ο Επίτροπος Barnier παρείχε διαδικαστικές οδηγίες προς τις τοπικές αρχές εάν και όταν αποφάσιζαν να εισέλθουν σε μια ΣΔΙΤ με έναν εξωτερικό φορέα. Δεν δημιουργούσε καμία υποχρέωση για τις αρχές να αναθέτουν οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία τους.
Στις 21 Ιουνίου, σε αντίθεση με προηγούμενες δηλώσεις και παρά τις ενδείξεις ότι η οδηγία δεν έχει τίποτα να κάνει με την «ιδιωτικοποίηση» των υπηρεσιών ύδατος, ο Επίτροπος Barnier ανακοίνωσε ότι ήταν πρόθυμος να εξαιρέσει τις υπηρεσίες νερού από τον κατάλογο των υπηρεσιών που θα πρέπει να συμμορφώνονται με τη μελλοντική οδηγία.
Η απόφαση αυτή είναι επιζήμια για τους ευρωπαίους πολίτες. Επιπλέον, ο τρόπος που ελήφθη δεν μαρτυρά τη διαφάνεια και τη δημόσια λογοδοσία.
Μια επικίνδυνη εξαίρεση
Ο αποκλεισμός του νερού από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας περί συμβάσεων παραχώρησης θα μειώσει σημαντικά τη χρησιμότητά του και θα πάει ενάντια στα συμφέροντα των πολιτών της ΕΕ.
- Η AquaFed εκτιμά ότι υπάρχουν σήμερα πάνω από 12.000 συμβάσεις ΣΔΙΤ για το νερό ή τα λύματα στην Ευρώπη, που χαρακτηρίζονται ως «παραχωρήσεις» στην κοινοτική νομοθεσία. Ο αριθμός αυτός υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των συμβάσεων ΣΔΙΤ σε άλλους τομείς και θα μπορούσε να είναι κοντά στο ήμισυ του συνολικού αριθμού των συμβάσεων «παραχωρήσεων» σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση που δυνητικά υπόκειται στη μελλοντική οδηγία. Στο πλαίσιο αυτό, θέτοντας εκτός το νερό αυτό συνεπάγεται ότι η οδηγία θα φτάσει μόνο το ήμισυ του αρχικού στόχου της.
- Η εξαίρεση των υπηρεσιών ύδρευσης δεν θα βελτιώσει τη διαφάνεια στη δραστηριότητα των αδιαφανών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και δεν θα μειώσει την ανισότητα μεταχείρισης των φορέων σε έναν τομέα που είναι πολύ ευαίσθητος για τους ευρωπαίους πολίτες και στον οποίο πολλοί από αυτούς ζητούν μεγαλύτερη διαφάνεια. Οι τελικοί χρήστες θα συνεχίσουν να υποφέρουν το βάρος αυτό.
Ελπίζουμε ότι η ΕΕ θα είναι σε θέση να βρει μια πιο κατάλληλη λύση. Η Επιτροπή δεν θα πρέπει να προωθήσει μια οδηγία που είναι εξίσου χρήσιμη αλλά και εξίσου επιζήμια. Είτε θα εγκριθεί η οδηγία, χωρίς καμία εξαίρεση ή παρέκκλιση ή οποιαδήποτε εξαίρεση για τον τομέα του νερού, είτε η αξία της δεν είναι επαρκής και θα πρέπει να τροποποιηθεί σημαντικά σε όλους τους τομείς για να μπορέσει να εγκριθεί.
Η δημοκρατία ως πρόσχημα
Ο Επίτροπος δικαιολόγησε αυτή την απόφαση, αποδεχόμενος να ικανοποιήσει τους υπογράφοντες την τρέχουσα ψηφοφορία της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών για την κατοχύρωση του νερού ως ανθρώπινου δικαιώματος. Αντιμετωπίζει τους υπογράφοντες σαν να ήταν αντιπροσωπευτικοί όλων των ευρωπαίων πολιτών και σαν να ήταν σε αντίθεση με την παρούσα οδηγία.
Αυτό είναι πρόωρο. Οι σχετικές υπηρεσίες της ΕΕ δηλώνουν ότι δεν έχουν λάβει ακόμα την πρωτοβουλία επισήμως και δεν έχει συζητηθεί ποτέ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Επιπλέον, η πρωτοβουλία αυτή έχει προσελκύσει πολλούς υπογράφοντες, διότι, στην πραγματικότητα, προωθήθηκε σε όλη την Ευρώπη για την υποστήριξη της καλύτερης υλοποίησης του ανθρώπινου δικαιώματος σε ασφαλές πόσιμο νερό και την αποχέτευση. Οι ιδιωτικοί φορείς διαχείρισης του νερού υποστηρίζουν το δικαίωμα των ανθρώπων σε ασφαλές πόσιμο νερό και στην αποχέτευση.
Στις 22 Μαρτίου 2013, η AquaFed πρότεινε(i) προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να τροποποιήσει τον Ευρωπαϊκό Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ώστε αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα να συμπεριληφθεί στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υλοποίηση του ανθρώπινου δικαιώματος σε ασφαλές πόσιμο νερό και στην αποχέτευση και οι τρόποι οργάνωσης των σχετικών υπηρεσιών είναι παντελώς αποσυνδεδεμένα ζητήματα, πρακτικά και νομικά. Αυτό έχει αναγνωρισθεί επίσημα τόσο από διεθνείς νόμους (i i) αλλά και τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (i i i)
Ο αριθμός των υπογραφόντων της ECI που είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά είναι σε αντίθεση με την οδηγία συμβάσεων παραχώρησης δεν μπορεί να είναι γνωστός και καθορισμένος. Είναι σίγουρα πολύ μικρός σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό πληθυσμό, δεδομένου ότι η πρωτοβουλία δεν αναφέρει καν το σχέδιο οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης. Επιπλέον, μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου 2013, περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν υπογράψει την εν λόγω πρόταση, όταν, πριν από αυτήν την ημερομηνία, η επίσημη ιστοσελίδα της εκστρατείας ww.right2water.org δεν είχε ποτέ αναφέρει την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Σημειώνουμε πως περίπου το 80% των υπογραφόντων (1,3 εκατ. ευρώ) είναι από τη Γερμανία, ενώ οι πολίτες από άλλα μέρη της Ευρώπης που είναι οι πλέον εκτεθειμένοι στην ιδιωτική διαχείριση των δημοσίων υπηρεσιών ύδατος, δηλαδή την Αγγλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Τσεχία δεν φάνηκαν να ενδιαφέρονται πολύ για την πρωτοβουλία αυτή και ο αριθμός των υπογραφόντων σε αυτές τις χώρες είναι ακόμη πολύ μικρός. Ως εκ τούτου, αυτή η πρωτοβουλία των πολιτών είναι προφανές πως τροφοδοτείται από το γερμανικό λόμπι. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντιπροσωπευτική των ευρωπαίων πολιτών και να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό του νερού από την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Τα λόμπι του Γερμανικού δημόσιου τομέα έχουν αντιταχθεί στην αύξηση της διαφάνειας στις δημόσιες γερμανικές υπηρεσίες νερού δημοτικών επιχειρήσεων κοινής ωφελείας που παρέχουν υπηρεσίες σε πόλεις εκτός της επικράτειας των ιδιοκτητών τους , χωρίς να επωφελούνται από το εσωτερικό καθεστώς και δεν έχουν ποτέ τεθεί σε ανταγωνισμό με κάποιον από εκείνους που άσκησαν μεγάλη πίεση εναντίον αυτής της οδηγίας. Οι γερμανικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας θα μπορούσαν να έχουν κληθεί να δικαιολογήσουν την τιμή τους στο νερό για τους πελάτες τους με έναν περισσότερο διαφανή τρόπο από ό, τι σήμερα. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν τη δοκιμασία του ανταγωνισμού. Στη Γερμανία, πολλά ψευδή επιχειρήματα προβλήθηκαν. Αρκετά λόμπις άφηναν να εννοηθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν διατεθειμένη να αναγκάσει τους Γερμανικούς δήμους να «ιδιωτικοποιήσουν» τις υπηρεσίες τους.
Αυτό έχει επανειλημμένα απορριφθεί από τον Επίτροπο Barnier και τους συνεργάτες του. Αυτό ήταν καθαρή προπαγάνδα, αλλά ήταν αποτελεσματική: πολλοί Γερμανοί βουλευτές άσκησαν πιέσεις κατά αυτής της οδηγίας και ο Επίτροπος Barnier ενέδωσε σε αυτούς.
Ο φόβος των γερμανικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας που θα έπρεπε να διοικήσουν τις επιχειρήσεις τους με έναν πιο διαφανή τρόπο ήταν ισχυρότερος από τη βούληση της Επιτροπής να εξασφαλίσει ασφάλεια κανόνων δικαίου για τις τοπικές αρχές όταν κάνουν εξωτερική ανάθεση των δραστηριοτήτων τους στο νερό και επίσης ισχυρότερη από τις διεθνείς υποχρεώσεις των Ευρωπαϊκών κρατών-μελών να εξασφαλίζουν στον τομέα των υπηρεσιών ύδρευσης, όπως απαιτείται από την θέσπιση του ανθρώπινου δικαιώματος , «ανεξάρτητα από τη μορφή της παροχής, τη διαφάνειας, την αμεροληψία και τη λογοδοσία».
Η Aquafed θα ζητήσει συνεπώς από την Επιτροπή βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 την πρόσβαση στις επικοινωνίες που είχε με τις γερμανικές και άλλες ομάδες συμφερόντων που αφορούν την ειδική μεταχείριση σε σχέση με τις δραστηριότητες του νερού.
Η AquaFed είναι η Διεθνής Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Φορέων Εκμετάλλευσης νερού. Είναι ανοιχτή σε επιχειρήσεις και ενώσεις επιχειρήσεων όλων των μεγεθών και από όλες τις χώρες, έχει ως στόχο να συμβάλει στην επίλυση των ζητημάτων του νερού παρέχοντας την τεχνογνωσία και την εμπειρία του ιδιωτικού τομέα που διαθέτει η διεθνής κοινότητα. Συγκεντρώνει πάνω από 300 εταιρείες ύδρευσης που εξυπηρετούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε 40 χώρες.
Στην Ευρώπη η AquaFed είναι παρούσα μέσω των μελών της, στην πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ, κυρίως μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα) και μέσω συμβάσεων με βιομηχανικούς χρήστες νερού. Το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού εξυπηρετείται από τις υπηρεσίες ύδρευσης ή αποχέτευσης που εν μέρει λειτουργούν από ιδιωτικές ή έστω δημόσιες-ιδιωτικές (ΣΔΙΤ) εταιρείες. Η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων εξυπηρετούνται από εταιρείες που εκπροσωπούνται από την Ομοσπονδία μας.
(i) www.aquafed.org/pages/fr/admin/UserFiles/pdf/2013-03-22_AquaFed_EuropeanCharter_PressRelease_EN.pdf
(ii) Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο ίδιο ιστορικό ψήφισμα όπου ενσωματώνεται το δικαίωμα πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό και αποχέτευση στο διεθνές δίκαιο, στο Άρθρο 7 του παρόντος ψηφίσματος λέει: «Αναγνωρίζει ότι τα κράτη, σύμφωνα με το νόμους, τους κανονισμούς και τις δημόσιες πολιτικές, μπορούν να επιλέξουν τη συμμετοχή των μη κρατικών φορέων στην παροχή ασφαλούς πόσιμου νερού και των υπηρεσιών αποχέτευσης και, ανεξάρτητα από τη μορφή της παροχής, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η διαφάνεια, η αποφυγή των διακρίσεων και η λογοδοσία»
(iii) Η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για το ανθρώπινο δικαίωμα σε ασφαλές πόσιμο νερό και αποχέτευση έγραψε μια ειδική έκθεση για το θέμα αυτό και επιβεβαίωσε την αποσύνδεση στην επιστολή της με ημερομηνία 10 Οκτώβρη του 2012 προς την κα Anne Marie Perret, Εκπρόσωπος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Εκστρατείας Πολιτών – ECI, όπου έγραψε: «Στην προσπάθεια να διασφαλιστεί καθολικά η παροχή της υπηρεσίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ουδέτερα για το είδος της παροχής υπηρεσιών που αποφασίζεται σε μια συγκεκριμένη χώρα – είτε πρόκειται για άμεση παροχή από το κράτος, είτε οι υπηρεσίες λειτουργούν από μια ιδιωτική εταιρεία μέσα από μια επίσημη αντιπροσωπεία, είτε εάν η παροχή υπηρεσιών είναι άτυπη. Ωστόσο, η παροχή μέσω ιδιωτικών φορέων δεν απαλλάσσει σε καμία περίπτωση το κράτος από τις υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ώστε να εφαρμόζει προοδευτικά τα δικαιώματα στο νερό και την αποχέτευση. «
Πηγή: savegreekwater.org
Μετά τη σθεναρή στάση της γερμανικής κοινής γνώμης και παρά και την εκεί συμπαιγνία των κομμάτων και φυσικά ενόψει και των εκλογών φαίνεται πως η Επιτροπή αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει και να εξαιρέσει εντελώς από την Οδηγία για τις συμβάσεις παραχωρήσεων τις Υπηρεσίες Υδρευσης.
Η Οδηγία αυτή για πολλούς φορείς της κοινωνίας των πολιτών ήταν ένας τρόπος να διευκολυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη παρά την αντίθετη γνώμη των περισσότερων Ευρωπαίων και ευτυχώς αποφεύχθηκε. Αν και ο Επίτροπος Μπαρνιε προσπάθησε να καθησυχάσει οτι η Επιτροπή δεν φέρνει τις αλλαγές αυτές προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, οι δηλώσεις του έπεσαν στο κενό χάρη στην καλή ενημέρωση των Ευρωπαίων πολιτών. Διαβάζοντας την οργισμένη απάντηση (παρακάτω) της AQUAFED, της Ένωσης των Πολυεθνικών του κλάδου, στην ανακοίνωση της Επιτροπής, καταλαβαίνει και ο πιο αφελής το που πήγαινε η υποθεση.
Η μεγάλη αυτή νίκη για την οποία θα διαβάσετε αναλυτικά στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη συνέχεια, θα έπρεπε να είχε ΗΔΗ γίνει εμβληματικό επιχείρημα στα κυβερνητικά χείλη για την εξαίρεση και των ελληνικών υπηρεσιών ύδρευσης απο την ιδιωτικοποίηση, αν φυσικά η σύλληψη περι «Νέας Ελλάδας» δεν προβλέπει λιγότερο «μπλέ», δηλαδή λιγότερα δικαιώματα για πρόσβαση σε νερό για τους πολίτες της.
Μονόδρομος δυστυχώς στρώνεται όταν επιβεβαιώνεται η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για λύση της υπόθεσης αυτής με δημοκρατικό τρόπο. Ακόμη περιμένουν το Προεδρικό διάταγμα οι 17 δήμοι της Θεσσαλονίκης για τη διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ. Μονόδρομος στρώνεται ακόμη όταν δεν υπάρχει βούληση για προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
Διότι πως αλλιώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει αυτή την εμμονή, παρά τις αλλαγές στο Ευρωπαϊκό τοπίο, παρά ακόμη και τις δηλώσεις περί σφαλμάτων απο το ΔΝΤ, παρά και την επιστολή της Επιτροπής ( οτι δεν πιέζει στο ελάχιστο για την ιδιωτικοποίηση σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ άρθρο 345) σε μια πώληση μιας προσοδοφόρας γεωστρατηγικού χαρακτήρα επιχείρησης (βλ. διενέξεις για τα μεγάλα φράγματα και τη λειψυδρία στη Μέση Ανατολή), τόσο απαραίτητης για την «ανάπτυξη»;
Αν δεν κάνει ούτε αυτό το ελάχιστο ο πρωθυπουργός, -το μέγιστο για όλους μας, το νερό μας- ενώ το κλίμα στην Ευρώπη, οι θεσμοί της Ε.Ε. και η νομική επιστήμη του στρώνουν τον ακριβώς αντίθετο «μονόδρομο», δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από τη θητεία του.
Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Ανακοίνωση
Βρυξέλλες, 26 Ιουνίου του 2013
Ο Επίτροπος κ. Michel Barnier χαιρετίζει τη συμφωνία για τους νέους κανόνες για την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης
Συγχαίρω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για το γεγονός ότι κατέληξαν σε συμφωνία για μια νέα οδηγία σχετικά με την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης. Δεν πρόκειται μόνο για τη διασφάλιση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης στην ενιαία αγορά. Πρόκειται για την παροχή ενός ευέλικτου πλαισίου για εταιρικές συνεργασίες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα ενισχύσει πολύ τις απαραίτητες επενδύσεις σε υποδομές και υπηρεσίες, και, τελικά, θα συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας έργων και υπηρεσιών για τους πολίτες και σε καλύτερη τιμή.
Αυτοί οι νέοι κανόνες θα βελτιώσουν σημαντικά την ασφάλεια των κανόνων δικαίου για τις δημόσιες αρχές και τους οικονομικούς φορείς σε όλη την Ευρώπη κατά τη συνεργασία τους σε έργα υποδομής, όπως δρόμοι ή λιμάνια ή την παροχή των υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Το σχέδιο οδηγίας επιβεβαιώνει την αυτονομία των αναθετουσών αρχών σε όλη την Ευρώπη για να αποφασίζουν τον καλύτερο τρόπο για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών.Όταν έχουν προσφύγει σε παραχωρήσεις, οι νέοι κανόνες θα δώσουν την ευελιξία ως προς την επιλογή των διαδικασιών ανάθεσης και την επιλογή των πιο κατάλληλων και αμερόληπτων κριτηρίων ανάθεσης.
Οι νέοι κανόνες θα προβλέπουν επίσης την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των παραχωρήσεων, εξασφαλίζοντας σε ολόκληρη την ΕΕ τη διαφάνεια και τον ανταγωνισμό, καθώς οι προκηρύξεις των συμβάσεων παραχώρησης θα δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Αυτό δε σημαίνει μόνο περισσότερες ευκαιρίες για τις αναθέτουσες αρχές, αλλά και για τις εταιρείες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ (μικρομεσαίων επιχειρήσεων), και κατά συνέπεια αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Το σχέδιο οδηγίας διευκρινίζει περαιτέρω τις περιπτώσεις στις οποίες οι συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ αναθετουσών αρχών δεν υπόκεινται στην εφαρμογή των κανόνων σύναψης συμβάσεων παραχώρησης.Αυτό φέρνει πολύτιμη υποστήριξη στην ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ δημόσιων φορέων.
Τέλος, συμφωνήθηκε, όπως πρότεινα την περασμένη Παρασκευή, να αποκλειστεί το νερό από το πεδίο εφαρμογής των νέων κανόνων.
Οι διαπραγματεύσεις στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενες από τις φωνές των πολιτών της ΕΕ σχετικά με το θέμα του νερού, ιδίως, έχουν οδηγήσει σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Είμαι βέβαιος ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα το επιβεβαιώσει πολύ σύντομα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους όσους συνέβαλαν σε αυτή την επιτυχία και, ειδικότερα, τον εισηγητή, Philippe Juvin, καθώς και την κυπριακή, την δανέζικη και την ιρλανδική προεδρία για την προθυμία τους να καταλήξουν σε μια πρώτη συμφωνία, και για το συμβιβαστικό τους πνεύμα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους ενδιαφερόμενους για τη συμμετοχή τους στις διαβουλεύσεις, που μας βοήθησαν να καταλήξουμε σε λύσεις προσαρμοσμένες στις συμβάσεις παραχώρησης.
Υπόβαθρο
Τον Δεκέμβριο του 2011, όπως ανακοινώθηκε στην Πράξη για την Ενιαία Αγορά (IP/11/469), η Επιτροπή ενέκρινε την πρότασή της σχετικά με την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης (IP/11/1580). Η πρόταση αυτή αποτελεί μέρος ενός συνολικού προγράμματος για τον εκσυγχρονισμό των δημοσίων συμβάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι συμβάσεις παραχώρησης είναι συμπράξεις μεταξύ του δημόσιου τομέα και κυρίως ιδιωτικές εταιρείες, όπου ο τελευταίος αποκλειστικά λειτουργεί, συντηρεί και υλοποιεί την ανάπτυξη των υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, χώρους στάθμευσης, διόδια) ή να παρέχει υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος (ενέργεια και διάθεση αποβλήτων παράδειγμα). Οι συμβάσεις παραχώρησης είναι η πιο κοινή μορφή Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Σε αντίθεση με τις δημόσιες συμβάσεις, οι οποίες ρυθμίζονται από τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες περί δημοσίων συμβάσεων 2004/17/ΕΚ και 2004/18/ΕΚ, καθώς και τις συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων έργων, οι οποίες καλύπτονται εν μέρει από την οδηγία 2004/18/ΕΚ, η ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης υπηρεσιών δεν υπόκειται σε σαφείς και ξεκάθαρες διατάξεις και διέπεται αποκλειστικά από τις γενικές αρχές της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το κενό προκαλεί δυνητικά σοβαρές στρεβλώσεις της ενιαίας αγοράς, όπως η απευθείας ανάθεση χωρίς διαγωνισμό (με τους κινδύνους της εθνικής ευνοιοκρατίας, της απάτης και της διαφθοράς) και δημιουργεί σημαντικές ανεπάρκειες.
Κύρια στοιχεία των νέων κανόνων:
(1) Ένα σαφέστερο και ακριβέστερο ορισμό της σύμβασης παραχώρησης (με βάση τη νομολογία του Δικαστηρίου)
(2) Κάλυψη της ανάθεσης της παραχώρησης έργων και υπηρεσιών τόσο στον κλασικό τομέα (όλοι οι άλλοι τομείς που δεν καλύπτονται από επιχειρήσεις κοινής ωφελείας) και στον τομέα των υπηρεσιών κοινής ωφελείας (Οδηγίες 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ αντίστοιχα)
(3) Η υποχρεωτική δημοσίευση των παραχωρήσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, όταν η αξία τους είναι ίση ή μεγαλύτερη από € 5.000.000
4) Ρεαλιστικές λύσεις για την αντιμετώπιση των αλλαγών με τις συμβάσεις παραχώρησης κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ιδίως όταν αυτό δικαιολογείται από απρόβλεπτες περιστάσεις
(5) Σύσταση ορισμένων υποχρεώσεων σε σχέση με τα κριτήρια επιλογής και ανάθεσης που θα εφαρμοστούν από τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς κατά την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης. Οι κανόνες αυτοί αποσκοπούν στην εξασφάλιση ότι τα κριτήρια αυτά δημοσιεύονται εκ των προτέρων, είναι αντικειμενικά και δεν εισάγουν διακρίσεις. Σε γενικές γραμμές, είναι λιγότερο αυστηρές από παρόμοιες διατάξεις που ισχύουν σήμερα για τις δημόσιες συμβάσεις
(6) Δεν υπάρχουν ειδικές διαδικασίες ανάθεσης, αλλά αντ “αυτού προσδιορίζονται ορισμένες γενικές εγγυήσεις με στόχο τη διασφάλιση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης με ιδιαίτερη αναφορά στις διαπραγματεύσεις
(7) Η εφαρμογή των οδηγιών για τις προσφυγές (οδηγίες 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2007/66/ΕΚ) σε όλες τις παραχωρήσεις πάνω από το όριο, το οποίο θα εγγυάται τη δικαστική προστασία για όλες τις επιχειρήσεις της ΕΕ που υποβάλλουν προσφορές για τέτοια έργα
Περισσότερες πληροφορίες για τις συμβάσεις παραχώρησης είναι διαθέσιμες στη διεύθυνση: MEMO/11/932
aquafed
Διεθνής Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εταιριών Ύδρευσης
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Oδηγία Συμβάσεων Παραχώρησης :
Στις 26 Ιουνίου 2013 ο Επίτροπος παραιτείται από τη διαφάνεια και την ισότητα στις δημόσιες υπηρεσίες ύδρευσης προκειμένου να ευχαριστήσει το λόμπι του γερμανικού δημοσίου στις Βρυξέλλες.
Με την πρότασή της για την οδηγία σχετικά με τις «συμβάσεις παραχώρησης», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να βελτιώσει τη διαφάνεια στην παροχή των δημοσίων υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος, για να διασφαλιστεί η ισότητα για τους φορείς αυτών των υπηρεσιών και να βελτιωθεί η ασφάλεια κανόνων δικαίου για τις τοπικές κυβερνήσεις που θέλουν να συνάψουν συμβάσεις δημόσιας-ιδιωτικής εταιρικής σχέσης (ΣΔΙΤ).
Το αρχικό σχέδιο οδηγίας που πρότεινε ο Επίτροπος Barnier παρείχε διαδικαστικές οδηγίες προς τις τοπικές αρχές εάν και όταν αποφάσιζαν να εισέλθουν σε μια ΣΔΙΤ με έναν εξωτερικό φορέα. Δεν δημιουργούσε καμία υποχρέωση για τις αρχές να αναθέτουν οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία τους.
Στις 21 Ιουνίου, σε αντίθεση με προηγούμενες δηλώσεις και παρά τις ενδείξεις ότι η οδηγία δεν έχει τίποτα να κάνει με την «ιδιωτικοποίηση» των υπηρεσιών ύδατος, ο Επίτροπος Barnier ανακοίνωσε ότι ήταν πρόθυμος να εξαιρέσει τις υπηρεσίες νερού από τον κατάλογο των υπηρεσιών που θα πρέπει να συμμορφώνονται με τη μελλοντική οδηγία.
Η απόφαση αυτή είναι επιζήμια για τους ευρωπαίους πολίτες. Επιπλέον, ο τρόπος που ελήφθη δεν μαρτυρά τη διαφάνεια και τη δημόσια λογοδοσία.
Μια επικίνδυνη εξαίρεση
Ο αποκλεισμός του νερού από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας περί συμβάσεων παραχώρησης θα μειώσει σημαντικά τη χρησιμότητά του και θα πάει ενάντια στα συμφέροντα των πολιτών της ΕΕ.
- Η AquaFed εκτιμά ότι υπάρχουν σήμερα πάνω από 12.000 συμβάσεις ΣΔΙΤ για το νερό ή τα λύματα στην Ευρώπη, που χαρακτηρίζονται ως «παραχωρήσεις» στην κοινοτική νομοθεσία. Ο αριθμός αυτός υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των συμβάσεων ΣΔΙΤ σε άλλους τομείς και θα μπορούσε να είναι κοντά στο ήμισυ του συνολικού αριθμού των συμβάσεων «παραχωρήσεων» σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση που δυνητικά υπόκειται στη μελλοντική οδηγία. Στο πλαίσιο αυτό, θέτοντας εκτός το νερό αυτό συνεπάγεται ότι η οδηγία θα φτάσει μόνο το ήμισυ του αρχικού στόχου της.
- Η εξαίρεση των υπηρεσιών ύδρευσης δεν θα βελτιώσει τη διαφάνεια στη δραστηριότητα των αδιαφανών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και δεν θα μειώσει την ανισότητα μεταχείρισης των φορέων σε έναν τομέα που είναι πολύ ευαίσθητος για τους ευρωπαίους πολίτες και στον οποίο πολλοί από αυτούς ζητούν μεγαλύτερη διαφάνεια. Οι τελικοί χρήστες θα συνεχίσουν να υποφέρουν το βάρος αυτό.
Ελπίζουμε ότι η ΕΕ θα είναι σε θέση να βρει μια πιο κατάλληλη λύση. Η Επιτροπή δεν θα πρέπει να προωθήσει μια οδηγία που είναι εξίσου χρήσιμη αλλά και εξίσου επιζήμια. Είτε θα εγκριθεί η οδηγία, χωρίς καμία εξαίρεση ή παρέκκλιση ή οποιαδήποτε εξαίρεση για τον τομέα του νερού, είτε η αξία της δεν είναι επαρκής και θα πρέπει να τροποποιηθεί σημαντικά σε όλους τους τομείς για να μπορέσει να εγκριθεί.
Η δημοκρατία ως πρόσχημα
Ο Επίτροπος δικαιολόγησε αυτή την απόφαση, αποδεχόμενος να ικανοποιήσει τους υπογράφοντες την τρέχουσα ψηφοφορία της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών για την κατοχύρωση του νερού ως ανθρώπινου δικαιώματος. Αντιμετωπίζει τους υπογράφοντες σαν να ήταν αντιπροσωπευτικοί όλων των ευρωπαίων πολιτών και σαν να ήταν σε αντίθεση με την παρούσα οδηγία.
Αυτό είναι πρόωρο. Οι σχετικές υπηρεσίες της ΕΕ δηλώνουν ότι δεν έχουν λάβει ακόμα την πρωτοβουλία επισήμως και δεν έχει συζητηθεί ποτέ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Επιπλέον, η πρωτοβουλία αυτή έχει προσελκύσει πολλούς υπογράφοντες, διότι, στην πραγματικότητα, προωθήθηκε σε όλη την Ευρώπη για την υποστήριξη της καλύτερης υλοποίησης του ανθρώπινου δικαιώματος σε ασφαλές πόσιμο νερό και την αποχέτευση. Οι ιδιωτικοί φορείς διαχείρισης του νερού υποστηρίζουν το δικαίωμα των ανθρώπων σε ασφαλές πόσιμο νερό και στην αποχέτευση.
Στις 22 Μαρτίου 2013, η AquaFed πρότεινε(i) προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να τροποποιήσει τον Ευρωπαϊκό Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ώστε αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα να συμπεριληφθεί στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υλοποίηση του ανθρώπινου δικαιώματος σε ασφαλές πόσιμο νερό και στην αποχέτευση και οι τρόποι οργάνωσης των σχετικών υπηρεσιών είναι παντελώς αποσυνδεδεμένα ζητήματα, πρακτικά και νομικά. Αυτό έχει αναγνωρισθεί επίσημα τόσο από διεθνείς νόμους (i i) αλλά και τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (i i i)
Ο αριθμός των υπογραφόντων της ECI που είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά είναι σε αντίθεση με την οδηγία συμβάσεων παραχώρησης δεν μπορεί να είναι γνωστός και καθορισμένος. Είναι σίγουρα πολύ μικρός σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό πληθυσμό, δεδομένου ότι η πρωτοβουλία δεν αναφέρει καν το σχέδιο οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης. Επιπλέον, μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου 2013, περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν υπογράψει την εν λόγω πρόταση, όταν, πριν από αυτήν την ημερομηνία, η επίσημη ιστοσελίδα της εκστρατείας ww.right2water.org δεν είχε ποτέ αναφέρει την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Σημειώνουμε πως περίπου το 80% των υπογραφόντων (1,3 εκατ. ευρώ) είναι από τη Γερμανία, ενώ οι πολίτες από άλλα μέρη της Ευρώπης που είναι οι πλέον εκτεθειμένοι στην ιδιωτική διαχείριση των δημοσίων υπηρεσιών ύδατος, δηλαδή την Αγγλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Τσεχία δεν φάνηκαν να ενδιαφέρονται πολύ για την πρωτοβουλία αυτή και ο αριθμός των υπογραφόντων σε αυτές τις χώρες είναι ακόμη πολύ μικρός. Ως εκ τούτου, αυτή η πρωτοβουλία των πολιτών είναι προφανές πως τροφοδοτείται από το γερμανικό λόμπι. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντιπροσωπευτική των ευρωπαίων πολιτών και να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό του νερού από την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Τα λόμπι του Γερμανικού δημόσιου τομέα έχουν αντιταχθεί στην αύξηση της διαφάνειας στις δημόσιες γερμανικές υπηρεσίες νερού δημοτικών επιχειρήσεων κοινής ωφελείας που παρέχουν υπηρεσίες σε πόλεις εκτός της επικράτειας των ιδιοκτητών τους , χωρίς να επωφελούνται από το εσωτερικό καθεστώς και δεν έχουν ποτέ τεθεί σε ανταγωνισμό με κάποιον από εκείνους που άσκησαν μεγάλη πίεση εναντίον αυτής της οδηγίας. Οι γερμανικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας θα μπορούσαν να έχουν κληθεί να δικαιολογήσουν την τιμή τους στο νερό για τους πελάτες τους με έναν περισσότερο διαφανή τρόπο από ό, τι σήμερα. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν τη δοκιμασία του ανταγωνισμού. Στη Γερμανία, πολλά ψευδή επιχειρήματα προβλήθηκαν. Αρκετά λόμπις άφηναν να εννοηθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν διατεθειμένη να αναγκάσει τους Γερμανικούς δήμους να «ιδιωτικοποιήσουν» τις υπηρεσίες τους.
Αυτό έχει επανειλημμένα απορριφθεί από τον Επίτροπο Barnier και τους συνεργάτες του. Αυτό ήταν καθαρή προπαγάνδα, αλλά ήταν αποτελεσματική: πολλοί Γερμανοί βουλευτές άσκησαν πιέσεις κατά αυτής της οδηγίας και ο Επίτροπος Barnier ενέδωσε σε αυτούς.
Ο φόβος των γερμανικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας που θα έπρεπε να διοικήσουν τις επιχειρήσεις τους με έναν πιο διαφανή τρόπο ήταν ισχυρότερος από τη βούληση της Επιτροπής να εξασφαλίσει ασφάλεια κανόνων δικαίου για τις τοπικές αρχές όταν κάνουν εξωτερική ανάθεση των δραστηριοτήτων τους στο νερό και επίσης ισχυρότερη από τις διεθνείς υποχρεώσεις των Ευρωπαϊκών κρατών-μελών να εξασφαλίζουν στον τομέα των υπηρεσιών ύδρευσης, όπως απαιτείται από την θέσπιση του ανθρώπινου δικαιώματος , «ανεξάρτητα από τη μορφή της παροχής, τη διαφάνειας, την αμεροληψία και τη λογοδοσία».
Η Aquafed θα ζητήσει συνεπώς από την Επιτροπή βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 την πρόσβαση στις επικοινωνίες που είχε με τις γερμανικές και άλλες ομάδες συμφερόντων που αφορούν την ειδική μεταχείριση σε σχέση με τις δραστηριότητες του νερού.
Η AquaFed είναι η Διεθνής Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Φορέων Εκμετάλλευσης νερού. Είναι ανοιχτή σε επιχειρήσεις και ενώσεις επιχειρήσεων όλων των μεγεθών και από όλες τις χώρες, έχει ως στόχο να συμβάλει στην επίλυση των ζητημάτων του νερού παρέχοντας την τεχνογνωσία και την εμπειρία του ιδιωτικού τομέα που διαθέτει η διεθνής κοινότητα. Συγκεντρώνει πάνω από 300 εταιρείες ύδρευσης που εξυπηρετούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε 40 χώρες.
Στην Ευρώπη η AquaFed είναι παρούσα μέσω των μελών της, στην πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ, κυρίως μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα) και μέσω συμβάσεων με βιομηχανικούς χρήστες νερού. Το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού εξυπηρετείται από τις υπηρεσίες ύδρευσης ή αποχέτευσης που εν μέρει λειτουργούν από ιδιωτικές ή έστω δημόσιες-ιδιωτικές (ΣΔΙΤ) εταιρείες. Η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων εξυπηρετούνται από εταιρείες που εκπροσωπούνται από την Ομοσπονδία μας.
(i) www.aquafed.org/pages/fr/admin/UserFiles/pdf/2013-03-22_AquaFed_EuropeanCharter_PressRelease_EN.pdf
(ii) Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο ίδιο ιστορικό ψήφισμα όπου ενσωματώνεται το δικαίωμα πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό και αποχέτευση στο διεθνές δίκαιο, στο Άρθρο 7 του παρόντος ψηφίσματος λέει: «Αναγνωρίζει ότι τα κράτη, σύμφωνα με το νόμους, τους κανονισμούς και τις δημόσιες πολιτικές, μπορούν να επιλέξουν τη συμμετοχή των μη κρατικών φορέων στην παροχή ασφαλούς πόσιμου νερού και των υπηρεσιών αποχέτευσης και, ανεξάρτητα από τη μορφή της παροχής, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η διαφάνεια, η αποφυγή των διακρίσεων και η λογοδοσία»
(iii) Η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για το ανθρώπινο δικαίωμα σε ασφαλές πόσιμο νερό και αποχέτευση έγραψε μια ειδική έκθεση για το θέμα αυτό και επιβεβαίωσε την αποσύνδεση στην επιστολή της με ημερομηνία 10 Οκτώβρη του 2012 προς την κα Anne Marie Perret, Εκπρόσωπος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Εκστρατείας Πολιτών – ECI, όπου έγραψε: «Στην προσπάθεια να διασφαλιστεί καθολικά η παροχή της υπηρεσίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ουδέτερα για το είδος της παροχής υπηρεσιών που αποφασίζεται σε μια συγκεκριμένη χώρα – είτε πρόκειται για άμεση παροχή από το κράτος, είτε οι υπηρεσίες λειτουργούν από μια ιδιωτική εταιρεία μέσα από μια επίσημη αντιπροσωπεία, είτε εάν η παροχή υπηρεσιών είναι άτυπη. Ωστόσο, η παροχή μέσω ιδιωτικών φορέων δεν απαλλάσσει σε καμία περίπτωση το κράτος από τις υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ώστε να εφαρμόζει προοδευτικά τα δικαιώματα στο νερό και την αποχέτευση. «
Πηγή: savegreekwater.org
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)