Δείτε τον χάρτη των αγώνων για το νερό σε όλο τον κόσμο
Mapping of struggles and alternatives for Water as a Commons
http://www.fame2012.org/en/mapping-struggles-alternatives/
Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013
Ο χάρτης των αγώνων για το νερό σε όλο το κόσμο
http://www.fame2012.org/en/mapping-struggles-alternatives/
Επιστολή στην Hilary Wainwright
Since March 2013 a new initiative “SOSte to nero”
(Save the water and/or help for water, http://sostetonero.blogspo.com) is acting in the greater are of Thessaloniki. Many
local citizens’ initiatives, scientific organizations, political and ecological
groups, workers unions, municipalities and independent citizens are forming the
movement “SOSte to nero”.
“SOSte to nero” is a wide coalition against
privatization of water and is fitting to avoid the selling of EYATH (Thessaloniki
Water Supply & Sewerage SA) and to exclude EYATH from TAIPED (HRADF,
Hellenic Republic Asset Development Fund SA).
“SOS te to nero” called the municipalities of the
greater Thessaloniki area to organize local referendums, in order the people of
Thessaloniki express their own will, about the selling of EYATH. The process to
the local referendums will give the opportunity for the citizens of
Thessaloniki to be informed about the failure of privatization of water
worldwide.
Since these days, all the municipalities of the
greater Thessaloniki area have decided to organize local referendums. But,
although the greek low is allowing such local referendums, the necessary
presidential act is not yet published.
The present effort of the “SOSte to nero” is to
“press” local municipalities to organize the referendum, without waiting the
presidential act and already some of the mayors (among them the Mayor of
Thessaloniki, the central municipality) have announced their intent to organize
the referendum.
On the other hand, TAIPED is processing to the selling
of EYATP. After the end of the first step of the privatization process, where 4
investment groups expressed their interest to acquire a 51% stake in the share
capital of EYATH, two groups (Suez Environment-AKTOR-TERNA
and Mekorot-Αrison)are continuing,
awaiting the call of TAIPED to submit their offers.
At the end of July 2013, more than 130 organizations
(national, European and internationals) and Members of the European Parliament
addressed to the future buyers of EYATH and call them to withdraw their offers.
Some helps in the struggle against privatization of
water are the recent statements: (a) of the Commissioner M. Barnier, after the success of initiative “right2water”, that “…the best solution now appears to remove water from the
scope of the concessions directive”[1],
and (b) of the Commissioner O. Rehn that “The Commission recognises that water is a public
good which is vital to citizens and that the management of water resources is a
matter for MS, and therefore has a neutral position on the public or private
ownership of water resources”[2].
These statements are not
stopping the Greek Government to proceed for water privatization and only the
people’s resistance will cancel their plans. The effort against privatization of water will continue and “SOSte to
nero” is fatting to raise the matter as a main one which is crucial not only
for the public economic interest, but also as a matter of democracy.
When water supply and sewerage disposal are, privatized
and the common good, the water, is turn into profit and the citizens instead of
having access to it and participate to the management of water, are becoming
clients, then the people’s power is degraded and the democracy is withdrawn.
In “SOSte to nero” we say “We are the majority, but we
have to show it”.
ΥΠ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΒΟΛΙΒΙΑΣ Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, καλεσμένος της «SOSτε το Νερό»
Τον κίνδυνο να αυξηθεί κατακόρυφα η τιμή του νερού, αλλά και να υπάρξει κοινωνική αναταραχή, αν ιδιωτικοποιηθεί πλήρως η ΕΥΑΘ ΑΕ, διέβλεψε ο υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας, κ. Πάμπλο Σεζάρ Κανέντο, που μίλησε χθες βράδυ σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ώς τη Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη».
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Ο κ. Κανέντο επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη ύστερα από επιστολή που απέστειλε η κίνηση πολιτών «SOSτε το Νερό» προς τον πρόεδρο της Βολιβίας, κ. Έβο Μοράλες, ο οποίος δήλωσε ένθερμος υποστηρικτής του αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες το πρωί, στο στούντιο της ΕΡΤ3, ο κ. Κανέντο δήλωσε αλληλέγγυος στον αγώνα των εργαζομένων. Μάλιστα, ακούγοντας τα σχετικά με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τα μέλη τής «SOSτε το Νερό», υποστήριξε ότι «ήταν σαν να ξαναζούσα την ίδια ιστορία δεύτερη φορά», ευχόμενος η κατάληξη του αγώνα να είναι ίδια, όπως στη Βολιβία.
Για την ιστορία, το 2000 ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρεία νερού στην Κοτσαμπάμπα, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Βολιβίας. Η πολυεθνική Bechtel, που την αγόρασε, επέβαλε τετραπλασιασμό της τιμής του νερού, κάτι που για πολλούς σήμαινε ότι θα έπρεπε να δίνουν τον μισό τους μισθό για τον λογαριασμό του νερού! Όπως εξήγησε ο κ. Κανέντο, «ιδιωτικοποιήθηκαν ακόμη και οι υδροφόρες που μετέφεραν νερό στην ύπαιθρο, ακόμη και οι δεξαμενές συλλογής του βρόχινου νερού».
Οι πολίτες ξεσηκώθηκαν και καταγράφηκαν ταραχώδεις διαδηλώσεις, που κράτησαν δύο μήνες. Η κυβέρνηση της Βολιβίας ακύρωσε την ιδιωτικοποίηση χωρίς να αποζημιώσει καν την εταιρεία, που αποχώρησε από τη χώρα.
«Οργανωθείτε, αθροίστε δυνάμεις» συμβούλευσε ο κ. Κανέντο τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, δηλώνοντας ότι «ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια».
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Ο κ. Κανέντο επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη ύστερα από επιστολή που απέστειλε η κίνηση πολιτών «SOSτε το Νερό» προς τον πρόεδρο της Βολιβίας, κ. Έβο Μοράλες, ο οποίος δήλωσε ένθερμος υποστηρικτής του αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες το πρωί, στο στούντιο της ΕΡΤ3, ο κ. Κανέντο δήλωσε αλληλέγγυος στον αγώνα των εργαζομένων. Μάλιστα, ακούγοντας τα σχετικά με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τα μέλη τής «SOSτε το Νερό», υποστήριξε ότι «ήταν σαν να ξαναζούσα την ίδια ιστορία δεύτερη φορά», ευχόμενος η κατάληξη του αγώνα να είναι ίδια, όπως στη Βολιβία.
Για την ιστορία, το 2000 ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρεία νερού στην Κοτσαμπάμπα, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Βολιβίας. Η πολυεθνική Bechtel, που την αγόρασε, επέβαλε τετραπλασιασμό της τιμής του νερού, κάτι που για πολλούς σήμαινε ότι θα έπρεπε να δίνουν τον μισό τους μισθό για τον λογαριασμό του νερού! Όπως εξήγησε ο κ. Κανέντο, «ιδιωτικοποιήθηκαν ακόμη και οι υδροφόρες που μετέφεραν νερό στην ύπαιθρο, ακόμη και οι δεξαμενές συλλογής του βρόχινου νερού».
Οι πολίτες ξεσηκώθηκαν και καταγράφηκαν ταραχώδεις διαδηλώσεις, που κράτησαν δύο μήνες. Η κυβέρνηση της Βολιβίας ακύρωσε την ιδιωτικοποίηση χωρίς να αποζημιώσει καν την εταιρεία, που αποχώρησε από τη χώρα.
«Οργανωθείτε, αθροίστε δυνάμεις» συμβούλευσε ο κ. Κανέντο τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, δηλώνοντας ότι «ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια».
Ο άγνωστος πόλεμος του νερού στη Βολιβία και η ΕΥΑΘ
«Ο πόλεμος του νερού ήταν η αρχή μιας μεγάλης νύχτας που αντιμετώπισε τον φιλελευθερισμό και άλλαξε την ιστορία της χώρας μας». Με αυτά τα λόγια ο υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας Πάμπλο Σέζαρ Γκρουξ Κανέδο περιέγραψε την τρίμηνη μάχη που έδωσαν οι πολίτες της χώρας τους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, η οποία είχε ανθρώπινα θύματα.
Ο υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Εβο Μοράλες, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος της πρωτοβουλίας SOSτε το νερό, η οποία αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, μετέφερε την εμπειρία της χώρας του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Η διαχείριση του νερού στη Βολιβία εκχωρήθηκε σε ιδιώτη τον Γενάρη του 2000, αλλά ξαναπέρασε στο κράτος τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, έπειτα από τις έντονες αντιδράσεις του λαού και τις βίαιες συγκρούσεις με το στρατό.
Ενός λαού, μάλιστα, ο οποίος, όπως παραδέχτηκε ο κ. Κανέδο, δεν είχε κουλτούρα κινηματική. «Το νερό ήταν αφορμή. Είχε προηγηθεί η ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου και των μεταφορών, που ήταν σημαντικό πλήγμα για το λαό. Και μετά απλώσαμε τον αγώνα σε όλους τους τομείς», είπε χαρακτηριστικά.
Στη διάστημα της ιδιωτικοποίησης τα τιμολόγια του νερού αυξήθηκαν κατά 300% και πλέον, ενώ οι πολίτες απαγορευόταν ακόμη και να μαζέψουν νερό της βροχής. Το αποκορύφωμα του αγώνα ήταν ότι το νερό κατοχυρώθηκε ως δημόσιο αγαθό και μέσω του Συντάγματος το 2009.
Ο βολιβιανός υπουργός τόνισε πως το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, ως εκ τούτο το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, αλλά ανθρώπινο.
Πλέον, όπως ανέφερε, η διαχείριση του νερού στα μεγάλα αστικά κέντρα γίνεται κρατικά, στις μικρότερες πόλεις με κολεκτίβες, ενώ στις αγροτικές περιοχές με συνδυασμό των δύο τρόπων.
Πηγη: Τα Νέα
Ο υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Εβο Μοράλες, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος της πρωτοβουλίας SOSτε το νερό, η οποία αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, μετέφερε την εμπειρία της χώρας του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Η διαχείριση του νερού στη Βολιβία εκχωρήθηκε σε ιδιώτη τον Γενάρη του 2000, αλλά ξαναπέρασε στο κράτος τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, έπειτα από τις έντονες αντιδράσεις του λαού και τις βίαιες συγκρούσεις με το στρατό.
Ενός λαού, μάλιστα, ο οποίος, όπως παραδέχτηκε ο κ. Κανέδο, δεν είχε κουλτούρα κινηματική. «Το νερό ήταν αφορμή. Είχε προηγηθεί η ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου και των μεταφορών, που ήταν σημαντικό πλήγμα για το λαό. Και μετά απλώσαμε τον αγώνα σε όλους τους τομείς», είπε χαρακτηριστικά.
Στη διάστημα της ιδιωτικοποίησης τα τιμολόγια του νερού αυξήθηκαν κατά 300% και πλέον, ενώ οι πολίτες απαγορευόταν ακόμη και να μαζέψουν νερό της βροχής. Το αποκορύφωμα του αγώνα ήταν ότι το νερό κατοχυρώθηκε ως δημόσιο αγαθό και μέσω του Συντάγματος το 2009.
Ο βολιβιανός υπουργός τόνισε πως το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, ως εκ τούτο το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, αλλά ανθρώπινο.
Πλέον, όπως ανέφερε, η διαχείριση του νερού στα μεγάλα αστικά κέντρα γίνεται κρατικά, στις μικρότερες πόλεις με κολεκτίβες, ενώ στις αγροτικές περιοχές με συνδυασμό των δύο τρόπων.
Πηγη: Τα Νέα
Ο υπουργός της Βολιβίας λέει όχι στην πώληση της ΕΥΑΘ: «Ακόμη και το νερό της βροχής είχε μια τιμή»
Για το πως να μην πωληθεί η ΕΥΑΘ στους ιδιώτες μίλησε ο Υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας Pablo Cesar Groux Canedo, σήμερα το πρωί από το στούντιο της ΕΡΤ3 στη Λεωφόρο Στρατού, σε μια μέρα αφιερωμένη στο νερό. «Ακόμη και το νερό της βροχής είχε τιμή, όταν η ιδιωτική εταιρεία ανέλαβε το νερό, στη Βολιβία.
Οι εταιρείες έχουν μόνο ένα συμφέρον, το κέρδος» είπε ο υπουργός και τόνισε στην αρχή της συνέντευξης Τύπου πως ο ίδιος είναι υπουργός των πολιτισμών και όχι του υπουργείου πολιτισμού. Ακόμη, τόνισε πως χρειάζεται οργάνωση και αξιοπρέπεια από τη μεριά του λαού και όχι βια για να επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Επίσης δήλωσε πως στη Βολιβία υπήρξε κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά πόλεμος για το νερό. «΄Ένας πόλεμος με νεκρούς. Γυναίκες, παιδιά και άντρες όλοι βρέθηκαν στους δρόμους». Ο Υπουργός ήταν καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το νερό» και πρόκειται να μιλήσει και σήμερα το απόγευμα σε εκδήλωση με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη», στις 19.30, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
thousandnews.gr
Οι εταιρείες έχουν μόνο ένα συμφέρον, το κέρδος» είπε ο υπουργός και τόνισε στην αρχή της συνέντευξης Τύπου πως ο ίδιος είναι υπουργός των πολιτισμών και όχι του υπουργείου πολιτισμού. Ακόμη, τόνισε πως χρειάζεται οργάνωση και αξιοπρέπεια από τη μεριά του λαού και όχι βια για να επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Επίσης δήλωσε πως στη Βολιβία υπήρξε κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά πόλεμος για το νερό. «΄Ένας πόλεμος με νεκρούς. Γυναίκες, παιδιά και άντρες όλοι βρέθηκαν στους δρόμους». Ο Υπουργός ήταν καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το νερό» και πρόκειται να μιλήσει και σήμερα το απόγευμα σε εκδήλωση με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη», στις 19.30, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
thousandnews.gr
Ο Βολιβιανός υπουργός Πολιτισμών στη Θεσσαλονίκη: «Το νερό είναι δικό μας»
«El aqua es nuestra carajo» σημαίνει «Το νερό είναι δικό μας, γαμώτο». Και είναι το σύνθημα που δονούσε τους δρόμους της Κοτσαμπάμπα την άνοιξη του 2000 και που έγινε πλέον εθνικό, σημειώνει ο Υπουργός Πολιτισμών -και όχι Πολιτισμού- της Βολιβίας Pablo Cesar Groux Canedo, ο οποίος είναι καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το Νερό», σε μεγάλη εκδήλωση την Παρασκευή στις 19.30, αφιερωμένη στο επίμαχο θέμα, υπό τον τίτλο «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη».
Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP "Το σύνθημα - συνεχίζει- πέρασε ακόμα και τα παιδικά τραγούδια της χώρας, ενώ ... "νερό" - "δηλαδή ζωή" - Yakou/ Ιάκου (νερό στη γλώσσα της φυλής των Κέτσουα) είναι το πλέον συνηθισμένο όνομα που δίνουν στα παιδιά που γεννιούνται μετά τον "πόλεμο του νερού" στη Βολιβία, διευκρινίζει ο Κανέντο.
"Το νερό ήταν η αφορμή. Ο 'πόλεμος για το νερό' (όπως καθιερώθηκε διεθνώς να ονομάζεται πλέον η νικηφόρα τελικά επανάσταση των δρόμων από το λαό της Βολιβίας, στις αρχές του 2000, όταν η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αποφάσισε σειρά ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων αγαθών, όπως το νερό, ήταν η αρχή της μεγάλης νύχτας του νεοφιλελευρισμού" τόνισε ο υπουργός Πολιτισμών της Βολιβίας. "Ο πόλεμος για το νερό ήταν η αρχή του εκδημοκρατισμού της χώρας, ήταν η αφορμή ωστε ο λαός της Βολιβίας να συνειδητοποιήσει την αποδοτικότητα των κινημάτων και της συσπείρωσής του. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα - το 2009 - η Βολιβία απέκτησε το πρώτο στην ιστορία της Σύνταγμα, με απευθείας ψήφο από τον λαό" επεσήμανε.
"Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι η ίδια η ζωή. Το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι ανθρώπινο. Δεν μπορώ να έχω γνώμη για τα εσωτερικά της οποιασδήποτε χώρας και τον τρόπο που θα τα ρυθμίσει. Είναι, όμως, απαραίτητο να παραδοθεί το δικαίωμα αυτό στην κοινωνία. Η ζωή δεν μπορεί να ειναι εμπορεύσιμη" σχολίασε ο Βολιβιανός υπουργός, όταν κλήθηκε να μεταφέρει την εμπειρία του σχετικά με το ζήτημα της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη.
Νωρίτερα, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ο υπουργός των πολιτισμών της Βολιβίας "ομολόγησε" ότι το σημαντικότερο επίτευγμα της νέας κυβέρνησης που εκπροσωπεί στον τομέα του πολιτισμού μπορεί να μην είναι η επανα -κρατικοποίηση (κολλεκτιβοποίηση) του νερού, το νερό όμως - ως στοιχείο ζωής - ήταν που έφερε το πρώτο Σύνταγμα (με λαϊκή ψήφο) στην ιστορία της χώρας. Και το πρώτο αυτό Σύνταγμα προβλέπει ότι το νερό ειναι δημόσιο αγαθό, αλλα - κυρίως - ότι δημόσιο αγαθό και "περιουσία" είναι η γλώσσα και ο πολιτισμός που είχε σχεδόν εξαφανισθεί με την πολιτική εξαφάνιση των αυτοχθόνων φυλών.
"Στο Σύνταγμα της χώρας μου επίσημη γλώσσα δεν είναι μόνο η ισπανική - των εποικιστών - αλλά και τα 36 ιδιώματα - γλώσσες του αντίστοχου αριθμού αυτοχθόνων φυλών. Ο εθνικός ύμνος, μάλιστα, της χώρας ερμηνεύεται παράλληλα σε τέσσερις γλώσσες - τις γλώσσες των Αιμάρα, των Κέτσουα, των Γκουαρανί και των Καστεγιάνος. Αν η γλώσσα δεν είναι πολιτισμός, αν η δημιουργία ουσιαστικά ενός καινούργιου κράτους που θέτει σε περίοπτη θέση τους αυτόχθονες, όλους τους πολιτισμούς του, την ίδια του την ταυτότητα, καταργεί τους ρατσισμούς δεν ειναι πολιτιστικό επίτευγμα, ε, τι είναι;" αναρωτήθηκε.
Τι έγινε τότε στη Βολιβία
To 2000 η τρίτη μεγαλύτερη στη Βολιβία, η Cochabamba, σείσθηκε από τις διαδηλώσεις και τις ταραχές, λόγω της τεράστιας αύξησης στην τιμή του νερού, η οποία έγινε όταν η εταιρεία Bechtel ανέλαβε την διαχείριση του νερού της πόλης. Οι πολίτες απαίτησαν να σταματήσει η σύμβαση με την εταιρεία. Μετά από πρωτοφανή καταστολή, πολλούς τραυματισμούς και θανάτους από την αστυνομία και τον στρατό, κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων, όλα τα δικαιώματα του νερού αποκαταστάθηκαν.
Η ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία, όπως κι άλλων δημόσιων οργανισμών, ήρθε το 1985 με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας με απελευθέρωση των αγορών για να μειωθεί η ύφεση, μετά από σχετικές παραινέσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ιδιωτικοποιήθηκαν οι αεροπορικές γραμμές, οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, το εθνικό σιδηροδρομικό σύστημα και τέλος το 1999 η υπηρεσία δημόσιας ύδρευσης και αποχέτευσης.
Είναι η εποχή που στη Βολιβία τα 2/3 των πολιτών ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Οι αυξήσεις στο νερό ξεχειλίζουν το ποτήρι και χιλιάδες κόσμου ξεχύνονται τον Φεβρουάριο του 2000 στους δρόμους της Cochabamba, απαιτώντας να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Όταν η αστυνομία επενέβη με χημικά σε ειρηνική πορεία, σημειώιηκαν οι πρώτοι σοβαροί τραυματισμοί, οπότε τα πνεύματα αγρίεψαν. Ο πρόεδρος Banzer, σε μια κίνηση ελιγμού, προτείνει να συναντήσει τους εξεγερμένους. Κι ενώ η συνάντηση είναι σε εξέλιξη, μπάινει η αστυνομία και συλλαμβάνει τους εκπροσώπους του κινήματος για το νερό, μεταξύ αυτών τον πρωτεργάτη Oscar Olivera, σημαντικός ακτιβιστής, το προφίλ του οποίου σκιαγραφείται στην γνωστή ταινία "Even The Rain". "Η εταιρεία είχε προχωρήσει ακόμα και στην ιδιωτικοποίηση της βροχής, που συνέλεγαν οι πολίτες για την υδροδότησή τους. Ακόμα και η βροχή είχε τιμή" λέει σήμερα, ο Βολιβιανός υπουργός πολιτισμών και τουρισμού.
Μετά την αναίτια σύλληψη των εκπροσώπων του κινήματος, οι ταραχές που ξέσπασαν από την επόμενη μέρα, ήταν τόσο μεγάλες, ώστε έξι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Οκτώ μέρες μετά την κατάληψη της πόλης από χιλιάδες διαδηλωτές, η κυβέρνηση υποχώρησε και το νερό στη Βολιβία είναι πλέον δημόσιο αγαθό. Δεκατρία χρόνια μετά τον "πόλεμο του νερού", η Βολιβία απέκτησε Σύνταγμα, ιθαγενή πρόεδρο, 36 αναγνωρισμένες γλώσσες - ιδιώματα κι έναν μιγά -Ισπανός απο την πλευρα του πατέρα και της φυλής των Αιμάρα από την πλευρά της μητέρας, υπουργό των πολιτισμών της.
Ντίνα Μπατζιά
enet.gr
Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP Νερό, δημόσιο αγαθό. Φωτογραφία:MANAN VATSYAYANA / AFP "Το σύνθημα - συνεχίζει- πέρασε ακόμα και τα παιδικά τραγούδια της χώρας, ενώ ... "νερό" - "δηλαδή ζωή" - Yakou/ Ιάκου (νερό στη γλώσσα της φυλής των Κέτσουα) είναι το πλέον συνηθισμένο όνομα που δίνουν στα παιδιά που γεννιούνται μετά τον "πόλεμο του νερού" στη Βολιβία, διευκρινίζει ο Κανέντο.
"Το νερό ήταν η αφορμή. Ο 'πόλεμος για το νερό' (όπως καθιερώθηκε διεθνώς να ονομάζεται πλέον η νικηφόρα τελικά επανάσταση των δρόμων από το λαό της Βολιβίας, στις αρχές του 2000, όταν η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αποφάσισε σειρά ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων αγαθών, όπως το νερό, ήταν η αρχή της μεγάλης νύχτας του νεοφιλελευρισμού" τόνισε ο υπουργός Πολιτισμών της Βολιβίας. "Ο πόλεμος για το νερό ήταν η αρχή του εκδημοκρατισμού της χώρας, ήταν η αφορμή ωστε ο λαός της Βολιβίας να συνειδητοποιήσει την αποδοτικότητα των κινημάτων και της συσπείρωσής του. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα - το 2009 - η Βολιβία απέκτησε το πρώτο στην ιστορία της Σύνταγμα, με απευθείας ψήφο από τον λαό" επεσήμανε.
"Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι η ίδια η ζωή. Το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι ανθρώπινο. Δεν μπορώ να έχω γνώμη για τα εσωτερικά της οποιασδήποτε χώρας και τον τρόπο που θα τα ρυθμίσει. Είναι, όμως, απαραίτητο να παραδοθεί το δικαίωμα αυτό στην κοινωνία. Η ζωή δεν μπορεί να ειναι εμπορεύσιμη" σχολίασε ο Βολιβιανός υπουργός, όταν κλήθηκε να μεταφέρει την εμπειρία του σχετικά με το ζήτημα της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη.
Νωρίτερα, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ο υπουργός των πολιτισμών της Βολιβίας "ομολόγησε" ότι το σημαντικότερο επίτευγμα της νέας κυβέρνησης που εκπροσωπεί στον τομέα του πολιτισμού μπορεί να μην είναι η επανα -κρατικοποίηση (κολλεκτιβοποίηση) του νερού, το νερό όμως - ως στοιχείο ζωής - ήταν που έφερε το πρώτο Σύνταγμα (με λαϊκή ψήφο) στην ιστορία της χώρας. Και το πρώτο αυτό Σύνταγμα προβλέπει ότι το νερό ειναι δημόσιο αγαθό, αλλα - κυρίως - ότι δημόσιο αγαθό και "περιουσία" είναι η γλώσσα και ο πολιτισμός που είχε σχεδόν εξαφανισθεί με την πολιτική εξαφάνιση των αυτοχθόνων φυλών.
"Στο Σύνταγμα της χώρας μου επίσημη γλώσσα δεν είναι μόνο η ισπανική - των εποικιστών - αλλά και τα 36 ιδιώματα - γλώσσες του αντίστοχου αριθμού αυτοχθόνων φυλών. Ο εθνικός ύμνος, μάλιστα, της χώρας ερμηνεύεται παράλληλα σε τέσσερις γλώσσες - τις γλώσσες των Αιμάρα, των Κέτσουα, των Γκουαρανί και των Καστεγιάνος. Αν η γλώσσα δεν είναι πολιτισμός, αν η δημιουργία ουσιαστικά ενός καινούργιου κράτους που θέτει σε περίοπτη θέση τους αυτόχθονες, όλους τους πολιτισμούς του, την ίδια του την ταυτότητα, καταργεί τους ρατσισμούς δεν ειναι πολιτιστικό επίτευγμα, ε, τι είναι;" αναρωτήθηκε.
Τι έγινε τότε στη Βολιβία
To 2000 η τρίτη μεγαλύτερη στη Βολιβία, η Cochabamba, σείσθηκε από τις διαδηλώσεις και τις ταραχές, λόγω της τεράστιας αύξησης στην τιμή του νερού, η οποία έγινε όταν η εταιρεία Bechtel ανέλαβε την διαχείριση του νερού της πόλης. Οι πολίτες απαίτησαν να σταματήσει η σύμβαση με την εταιρεία. Μετά από πρωτοφανή καταστολή, πολλούς τραυματισμούς και θανάτους από την αστυνομία και τον στρατό, κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων, όλα τα δικαιώματα του νερού αποκαταστάθηκαν.
Η ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία, όπως κι άλλων δημόσιων οργανισμών, ήρθε το 1985 με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας με απελευθέρωση των αγορών για να μειωθεί η ύφεση, μετά από σχετικές παραινέσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ιδιωτικοποιήθηκαν οι αεροπορικές γραμμές, οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, το εθνικό σιδηροδρομικό σύστημα και τέλος το 1999 η υπηρεσία δημόσιας ύδρευσης και αποχέτευσης.
Είναι η εποχή που στη Βολιβία τα 2/3 των πολιτών ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Οι αυξήσεις στο νερό ξεχειλίζουν το ποτήρι και χιλιάδες κόσμου ξεχύνονται τον Φεβρουάριο του 2000 στους δρόμους της Cochabamba, απαιτώντας να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Όταν η αστυνομία επενέβη με χημικά σε ειρηνική πορεία, σημειώιηκαν οι πρώτοι σοβαροί τραυματισμοί, οπότε τα πνεύματα αγρίεψαν. Ο πρόεδρος Banzer, σε μια κίνηση ελιγμού, προτείνει να συναντήσει τους εξεγερμένους. Κι ενώ η συνάντηση είναι σε εξέλιξη, μπάινει η αστυνομία και συλλαμβάνει τους εκπροσώπους του κινήματος για το νερό, μεταξύ αυτών τον πρωτεργάτη Oscar Olivera, σημαντικός ακτιβιστής, το προφίλ του οποίου σκιαγραφείται στην γνωστή ταινία "Even The Rain". "Η εταιρεία είχε προχωρήσει ακόμα και στην ιδιωτικοποίηση της βροχής, που συνέλεγαν οι πολίτες για την υδροδότησή τους. Ακόμα και η βροχή είχε τιμή" λέει σήμερα, ο Βολιβιανός υπουργός πολιτισμών και τουρισμού.
Μετά την αναίτια σύλληψη των εκπροσώπων του κινήματος, οι ταραχές που ξέσπασαν από την επόμενη μέρα, ήταν τόσο μεγάλες, ώστε έξι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Οκτώ μέρες μετά την κατάληψη της πόλης από χιλιάδες διαδηλωτές, η κυβέρνηση υποχώρησε και το νερό στη Βολιβία είναι πλέον δημόσιο αγαθό. Δεκατρία χρόνια μετά τον "πόλεμο του νερού", η Βολιβία απέκτησε Σύνταγμα, ιθαγενή πρόεδρο, 36 αναγνωρισμένες γλώσσες - ιδιώματα κι έναν μιγά -Ισπανός απο την πλευρα του πατέρα και της φυλής των Αιμάρα από την πλευρά της μητέρας, υπουργό των πολιτισμών της.
Ντίνα Μπατζιά
enet.gr
Διαδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού
Βίντεο από την διαδηλώση που διοργανώθηκε από το soste το νερό μετά την εκδήλωση την Παρασκευή με τον υπ. Πολιτισμών της Βολιβίας.
Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013
Eκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με τον υπ. Πολιτισμού της Βολιβίας για το νερό
Ο Υπουργός είναι καλεσμένος του Συντονιστικού πολιτών και φορέων SOSτε το νερό και θα μιλήσει στην εκδήλωση με θέμα «Από την Κοτσαμπάμπα ως την Θεσσαλονίκη, οι αγώνες για το νερό φτάνουν στη νίκη». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 6 Σεπτέμβρη, στις 19.30, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
"Η παρουσία του στην πόλη της Θεσσαλονίκης αποτελεί ένα σημαντικό στήριγμα στον αγώνα των πολιτών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και την πώληση της ΕΥΑΘ που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση, αντίθετα προς την θέληση της πλειοψηφίας των κατοίκων της πόλης. Άλλωστε και στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας οι κάτοικοι της περιοχής με πολύ μεγάλους αγώνες πέτυχαν να ακυρώσουν την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του πόσιμου νερού που προωθούσε η κυβέρνηση της χώρας στο πλαίσιο ενός -αντίστοιχου με το ελληνικό- προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων", όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωση το Συντονιστικό πολιτών και φορέων SOSτε το νερό.
Νωρίτερα ο κ. Canedo θα συναντηθεί με εκπροσώπους κινημάτων της πόλης και θα παραχωρήσει συνέντευξη τύπου στους δημοσιογράφους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)