Όχι στην Ιδιωτικοποίηση του Νερού της Θεσσαλονίκης - Συνέντευξη Τύπου στο ΑΠΘ

Κοινή εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης διοργανώνουν το ΑΠΘ και το Συντονιστικό Πολιτών και Φορέων «SOSΤΕ το νερό» στις 4 Απριλίου και ώρα 19:30, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ. Στη διάρκεια της εκδήλωσης, που εντάσσεται στις παρεμβάσεις που οργανώνονται ενόψει του σχετικού δημοψηφίσματος στις 18 Μαΐου, θα προβληθεί η ταινία «ΣΤαγώνες», το ντοκιμαντέρ της Νέλλης Ψαρρού για τις περιπέτειες του νερού στην Ελλάδα.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν σήμερα ο Πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος, και εκπρόσωποι του «SOSΤΕ το νερό», τονίστηκε πως το νερό είναι δημόσιο αγαθό και όχι προϊόν εμπορεύσιμο.

«Το νερό εμπλέκεται σε πολλές δραστηριότητες. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες υποστηρίζει τη ζωή δεν πρέπει να έχει σχέση με την αγορά, αλλά να αντιμετωπίζεται με κοινωνικά κριτήρια, ώστε να διασφαλίζεται το δικαίωμα στην ισότιμη πρόσβασή του. Ο μονοπωλιακός χαρακτήρας της ύδρευσης είναι ένα ακόμη επιχείρημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι η ΕΥΑΘ είναι κερδοφόρα εταιρία, η πώλησή της αγγίζει τα όρια του σκανδάλου», τόνισε ο κ. Μυλόπουλος. Ο Πρύτανης τόνισε επίσης ότι η λογική του «όλα πωλούνται – όλα αγοράζονται» πρέπει να έχει όρια και τομείς όπως το νερό της ύδρευσης, το φυσικό περιβάλλον, η παιδεία και η υγεία πρέπει να παραμείνουν δημόσια αγαθά.

Εκ μέρους του «SOSΤΕ το νερό»

η δημοσιογράφος Ελένη Κουρτίδου επισήμανε πως στοίχημα της προσπάθειας είναι να μην μείνει κανείς χωρίς ενημέρωση σχετικά με το δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού και τις επιπτώσεις που αυτή θα έχει, τις οποίες χαρακτήρισε καταστροφικές, ενώ η θεατρολόγος Γιάννα Τσόκου τόνισε πως το δημοψήφισμα δείχνει τον τρόπο να αντιδράσουν οι πολίτες για πράγματα που τους αφορούν.

Από την πλευρά του, το μέλος του Συντονιστικού και εργαζόμενος της ΕΥΑΘ, Γιώργος Αρχοντόπουλος ανέφερε ότι περισσότερες από 86 πόλεις επανακρατικοποίησαν την ύδρευση και πρόσθεσε πως περισσότερες από 14 χώρες θα στείλουν εθελοντές – παρατηρητές για το δημοψήφισμα.

«Παίρνοντας το νερό στα χέρια μας, παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας», τόνισε το μέλος του «SOSΤΕ το νερό», υποψήφια δήμαρχος με τους Οικολόγους Πράσινους, Ελεάννα Ιωαννίδου, επισημαίνοντας πως το δημοψήφισμα είναι ένας μαζικός πολιτικός ακτιβισμός που πρέπει να πει ένα ισχυρό όχι στις αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην του κόσμου.

Ακολουθεί η εισήγηση του πρύτανη του ΑΠΘ, Γιάννη Μυλόπουλου, στη συνέντευξη τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού.

«Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού της ύδρευσης στη Θεσσαλονίκη»

Το νερό της ύδρευσης, όπως άλλωστε και το νερό στη φύση, επειδή συντηρούν τη ζωή ανθρώπων και οικοσυστημάτων αντίστοιχα, είναι δημόσια αγαθά και έχουν κοινωνικό χαρακτήρα.

Αντίθετα όταν το νερό χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για την παραγωγή και εισέρχεται στη διαδικασία της αγοράς, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τα αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα και τις τουριστικές υπηρεσίες, εκεί πράγματι αποκτά μια εμπορική αξία και μπορεί αν αντιμετωπίζεται ως ιδιωτικό αγαθό.
Με την προϋπόθεση βεβαίως ότι η διαχείρισή του γίνεται κατά τρόπο που να εξυπηρετεί την εξοικονόμηση του πολύτιμου και λιγοστού αυτού αγαθού. Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις δηλαδή, που το νερό έχει μια οικονομική αξία, η τιμολόγησή του και η αξιοποίηση οικονομικών εργαλείων αποσκοπούν στην εξοικονόμησή του μέσω της εφαρμογής μεθόδων διαχείρισης της ζήτησης.

Ακριβώς η ανεπάρκεια των διαθέσιμων υδατικών αποθεμάτων είναι ένα επιπλέον επιχείρημα για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού. Διότι εάν το νερό της ύδρευσης πωληθεί σε ιδιώτη, τότε η επιχείρηση αυτή θα είναι η μοναδική στον κόσμο που θα προσπαθεί να κερδίσει όχι από την αύξηση αλλά από την αναγκαστική μείωση των πωλήσεών της. Γεγονός που θα την αναγκάσει να προχωρήσει σε αύξηση της τιμής των παρεχόμενων υπηρεσιών και σε μείωση του κόστους του καθαρισμού του νερού. Με τελικό αποδέκτη τον πολίτη, ο οποίος θα έχει και ακριβότερες και χειρότερες υπηρεσίες ύδρευσης.

Ο μονοπωλιακός χαρακτήρας της ύδρευσης είναι ένα ακόμη επιχείρημα εναντίον της ιδιωτικοποίησης. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτό το γεγονός ότι η ΕΥΑΘ είναι κερδοφόρα, τότε η πώληση σε ιδιώτη ενός μονοπωλίου που αποφέρει κέρδη αγγίζει, όπως γίνεται αντιληπτό, τα όρια του σκανδάλου.

Η διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες προχώρησαν σε ιδιωτικοποίηση του νερού της ύδρευσης ανακρούουν σήμερα πρύμνα και επαναφέρουν το νερό σε δημόσιο ή δημοτικό έλεγχο.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η λογική του «όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται» έχει όρια.

Το νερό της ύδρευσης, το φυσικό περιβάλλον, η Παιδεία και η Υγεία πρέπει να γίνουν οι κόκκινες γραμμές στους νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς των μνημονίων και των ελληνικών κυβερνήσεων που τα ακολουθούν.
Αν θέλουμε η Ελλάδα να παραμείνει μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα και την επόμενη μέρα της κρίσης…